۱-۴-۱- هدف اصلی:
استراتژی های زیست محیطی و رقابت سازمانی در صنعت هتلداری: نقش یادگیری و نوآوری به عنوان عوامل تعیین کننده موفقیت زیست محیطی
۱-۴-۲- اهداف فرعی:
۱- شناخت سازه های تاثیر گذار بر استراتژی های زیست محیطی و رقابت سازمانی در صنعت هتلداری
۲- اندازه گیری سازه های تاثیر گذار بر استراتژی های زیست محیطی و رقابت سازمانی در صنعت هتلداری
۳- طراحی مدل مناسب جهت استراتژی های زیست محیطی و رقابت سازمانی در صنعت هتلداری: نقش یادگیری و نوآوری به عنوان عوامل تعیین کننده موفقیت زیست محیطی
۱-۴-۳- اهداف کاربردی:
۱- تعیین میزان تاثیر گرایش به یادگیری بر روی استراتژی فعال زیست محیطی در صنعت هتلداری
۲- تعیین میزان تاثیر نوآوری بر روی استراتژی فعال زیست محیطی در صنعت هتلداری
۳- تعیین میزان تاثیر گرایش به یادگیری بر روی نوآوری در صنعت هتلداری
۴- تعیین میزان تاثیر گرایش به یادگیری بر روی رقابت سازمانی در صنعت هتلداری
۵- تعیین میزان تاثیر نوآوری بر روی رقابت سازمانی در صنعت هتلداری
۶- تعیین میزان تاثیر استراتژی فعال زیست محیطی بر روی رقابت سازمانی در صنعت هتلداری
۱-۵- فرضیه های تحقیق:
۱- در صنعت هتلداری گرایش به یادگیری بر روی استراتژی فعال زیست محیطی تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۲- در صنعت هتلداری نوآوری بر روی استراتژی فعال زیست محیطی تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۳- در صنعت هتلداری گرایش به یادگیری بر روی نوآوری تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۴- در صنعت هتلداری گرایش به یادگیری بر روی رقابت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۵- در صنعت هتلداری نوآوری بر روی رقابت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۶- در صنعت هتلداری استراتژی فعال زیست محیطی بر روی رقابت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.
۱-۶- تعاریف واژه ها و اصطلاحات
۱-۶-۱- تعاریف مفهومی
گرایش به یادگیری :
یادگیری مجموعه ای از اقدام ها مانند کسب دانا، توزیع اطلاعات، تفسیر اطلاعات و حافظه که به صورت آگاهانه و یا ناآگاهانه بر تحول مثبت اثر می گذارد، می باشد(تمپلتون[۱۱]، ۲۰۰۲).
نوآوری:
بکارگیری ایدههای نوین ناشی از خلاقیت است. در واقع به پیاده ساختن ایدهٔ ناشی از خلاقیت که به صورت یک محصول یا خدمت تازه ارائه شود، نوآوری گویند.(رضایی نژاد، ۱۳۸۱)
استراتژی های زیست محیطی :
حل مشکلات زیست محیطی از طریق توسعه فعالیت های نوآورانه می باشد (النا فراج، ۲۰۱۴)
رقابت سازمانی:
رقابت با تعبیر توانمندی و تمایل ورود به رقابت تعریف شده است. مایکل پورتر از منظر اقتصادی رقابتپذیری را مترادف با بهره وری و چگونگی استفاده یک سازمان یا ملت از منبع انسانی، سرمایه و منابع طبیعی خود تعریف میکند(پورتر[۱۲]، ۲۰۰۵)
۱-۶-۲- تعاریف عملیاتی
گرایش به یادگیری :
گرایش به یادگیری به وسیله چهار سوال با بهره گرفتن از مقیاس گالر و وندرهیجن[۱۳] (۱۹۹۲) سنجیده می شود.
نوآوری:
نوآوری با بهره گرفتن از مقیاس شش گزینه ای که توسط لی و تسای[۱۴] (۲۰۰۵) سنجیده می شود.
استراتژی های زیست محیطی :
متغیر حاضر توسط مقیاس هشت گزینه ای الوارز جیل و همکاران (۲۰۰۱) سنجیده می شود.
رقابت سازمانی:
متغیر حاضر به وسیله برخی از گویه های پرسشنامه استراتژی های افزایش رقابت پذیری در سازمان (OCQ) استفاده شده توسط مهدوی کیا (۱۳۹۰) که با تحقیق حاضر هماهنگ بود مورد ارزیابی و سنجش قرار می گیرد پرسشنامه تبیین شده در خصوص رقابت سازمانی دارای ۱۰ سوال می باشد.
فصل دوم:
مبانی نظری و پیشینه تحقیق
۲-۱- مقدمه
امروزه صنعتی شدن فعالیتی است که ارتباط مستقیمی با توسعه کشورها و رفاه انسان ها دارد، در این میان محیط زیست بشر، بستر انواع توسعه و قالبی در جهت پیشرفت در صنایع محسوب می شود. محیط زیست از بخش های مختلفی از جمله محیط فیزیکی، بیولوژیکی، اجتماعی - اقتصادی و فرهنگی (انسانی) تشکیل می شود، این بخش ها از هم متاثر و در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر هستند، به نحوی که شناخت دقیق محیط زیست بدون شناسایی این ارتباط میسر نیست به ویژه در بخش محیط زیست انسانی به علت توانایی نامحدود انسان در تغییر و تخریب محیط زیست طبیعی، نیاز به مدیریت صحیح در راستای استفاده بهینه و عقلانی از منابع طبیعی ضرورت پیدا می کند. از آنجا که هر نوع توسعه، مستلزم صرف منابع طبیعی و تولید زایدات در محیط است، لذا در هر نوع توسعه توجه به ماهیت منابع و نحوه استفاده از آن ها ضروری است(هاشمی و همکاران، ۱۳۸۵).
ایده ی ارتباط پایدار میان کسب و کار و محیط زیست، که نخستین بار در حدود دو دهه قبل مطرح گردید، بر مبنای این فرض اساسی است که اهداف زیست محیطی و اهداف کسب و کار لزوماً نا متجانس و نا سازگار نیستند (شارما و همکاران[۱۵]،۲۰۰۸). رشد فزاینده نگرانی ها و در پی آن گزارشات طرفداران محیط زیست مبنی بر بروز مسائل متعدد زیست محیطی از جمله؛ گرم شدن زمین، افزایش انتشار گازهای گل خانه ای و آلودگیهای برآمده از فعالیت کارخانه ها و سوراخ شدن لایه اُزن ، و به تبع آن، اعمال حجم فزاینده ای از قوانین و مقررات اجتماعی و زیست محیطی، آگاهی بیش از پیش مصرف کنندگان نسبت به اهمیت مسئولیت اجتماعی، نگرانی شرکت ها در مورد کمیابی منابع و افزایش هزینهها و مهمتر از همه تغییرات کلی در ارزشها و نگرشها ی جامعه، بسیاری از شرکت ها را بر آن داشت که توجه به مسائل زیست محیطی و پایداری را به عنوان یک جزء اساسی در تدوین استراتژی های خود لحاظ نمایند (هایلیر و همکاران[۱۶]، ۲۰۰۸). از اواسط دهه ۱۹۹۰، مصرف کنندگان روز به روز نسبت به مسائل زیست محیطی و اجتماعی آگاهتر شدند و در این میان با ظهور مصرف گرایی سبز (دیدگاه حمایت از مصرف سبز) و در پی آن مصرف گرایی اخلاقی (دیدگاه حمایت از مصرف اخلاقی)، مصرف کنندگان شروع به اظهار نظر در زمینه ی تولید، پردازش و منبع یابی محصولات کردند (لی[۱۷]، ۲۰۰۸). بررسی ها نشان میدهد که مصرف کنندگان نگرانیهای خود در مورد محیط زیست را به شیوههای گوناگون در رفتار خرید خود منعکس می نمایند و با ملاک قرار دادن اثرات کالاها بر محیط طبیعی، برخی را انتخاب نموده و از انتخاب برخی اجتناب می ورزند (مندلسون و پولونسکی[۱۸]، ۱۹۹۵). در پاسخ به رفتارها و نیازهای زیست محیطی این مصرف کنندگان است که اهمیت گرایش به یادگیری، استراتژیک رقابت سازمانی و نقش سازنده ی نوآوری و ابتکارعملهای پایدار مشخص میگردد. به طوری که امروزه توسعه ی محصول جدید پایدار در شرکت هایی که در گذشته نزدیک این مهم را نادیده می گرفتند، بسیار دیده میشود و سرمایهگذاری در زمینه ی پایداری درحال تبدیل شدن به موضعی برای کسب مزیت رقابتی و سودآوری می باشد. در نتیجه، مدیران می بایست شرایط حمایت از این سناریو را فراهم سازند (انگلمن و همکاران[۱۹]، ۲۰۰۹)، بر همین اساس صنعت هتلداری نیز می بایست بازسازی گردد و تکنولوژی های موجود، جهت ایجاد استراتژی های زیست محیطی، باید مبتکرانه تر به کار بسته شوند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
در فصل حاضر به بررسی منابع و مبانی مرتبط با متغیر های تحقیق پرداخته شده که شامل استراتژی فعال زیست محیطی، رقابت سازمانی و یادگیری و نوآوری می باشد پس از آن پیشینه های تحقیق، مدل مفهومی و جمع بندی از فصل انجام شده است.
۲-۲- استراتژی فعال زیست محیطی
نظریه قابلیت های پویای شرکت بیان می کند که فواید رقابتی نه تنها بستگی به توسعه قابلیت های ضروری دارند بلکه با توانایی سازمان برای ایجاد، توسعه، ارتقا، پشتیبانی و مرتبط نگاه داشتن با دارایی های منحصر به فرد سازمان نیز ارتباط دارد(تیس[۲۰]، ۲۰۰۷) در این نظریه، قابلیت های پویا یک سازمان را قادر می سازد که به سرعت و به طور موثر با بازارهای متغیر و تکنولوژی سازگار شود، از این پروسه آموزش ببیند ، تکامل یابد و در نهایت در طول زمان شایستگی خود را باز یابد. در دهه های اخیر، محیط طبیعی طرح رقابتی جهانی را تغییر داده است و شرکت ها باید نقش خود در محافظت از منابع را مجددا در نظر بگیرند. تنظیمات جدید زیست محیطی، همراه با افزایش تقاضا از سهامداران مختلف، مثل مشتریان یا سازمان های غیر انتفاعی، سهم شرکت در کاهش اثرات اکولوژیکی آن ها را افزایش داده است.ولی، همه سازمان ها به یک روش مشابه واکنش نشان نداده اند (وانگ[۲۱]، ۲۰۰۷). روش های مدیریتی نسبت به مسائل زیست محیطی ناهمگون هستند زیرا آن ها بستگی به ازدیاد عوامل تعیین کننده، مثل ارزش های مدیریتی، منابع سازمانی یا بازار و شرایط صنعتی دارند. این روش ها غالبا به یک شکل خطی که در دامنه رفتارهای واکنشی ( انفعالی) تا فعال ( غیر انفعالی) هستند، دسته بندی شده اند. رفتارهای واکنشی راه حل های کوتاه مدتی هستند که هدف آن ها بیشتر سازگاری استراتژی سازمانی با مقررات زیست محیطی می باشد ( مثل نصب لوله های کنترل آلودگی آب). برعکس، روش های غیر انفعالی ( فعال) نیاز دارند که شرکت به طور داوطلبانه و ارادی در مسیر مقررات قرار گیرد، و فعالیت هایی برای مهار آلودگی زیست محیطی، کاهش فاضلاب، یا کاهش مصرف آب و انرژی داشته باشد ( مثل بررسی چرخه زندگی زیست محیطی). PES اشاره می کند که سازمان کاملا متعهد به حل مشکلات زیست محیطی خود از طریق توسعه فعالیت های نوآورانه است، این موضوع ثابت می کند که PES فواید رقابتی را به شرکت ها پیشنهاد می دهد زیرا باعث می شود شرکت ها قابلیت های کمیاب، منحصر به فرد و پیچیده ای گسترش دهند که تقلید از آن ها سخت است.(شارما وردنبرگ[۲۲]، ۱۹۹۸)
۲-۲-۱- محیط زیست و توسعه پایدار
جنبش زیست محیطی سال های ۱۹۶۰ بر علف کش ها و آلودگی آب و هوایی متمرکز گردید؛ در سال های ۱۹۷۰ به مصرف بیش از حد انرژی، مازاد جمعیت و خطرات ناشی از تشعشعات اتمی پرداخت؛ در سال های ۱۹۸۰، جنبش به مخاطرات ناشی از توده تفاله های سمی، ایجاد حفره در لایه اوزون و ویرانی ناشی از باران های حاره ای در جنگل های حاره ای و پیامدهای آن پرداخت.
علاوه بر این، از جمله جدی ترین مسائل جدیدی که در زمینه تخریب محیط زیست در سال های ۱۹۹۰ مورد توجه قرار گرفت می توان از گرم شدن کره زمین، تنوع زیستی و بازنگری در مسئله رشد انفجاری جمعیت نام برد. این ها مباحثی هستند که ممکن است حتی نیم قرن یعنی دو نسل یا حتی بیشتر از این به درازا کشند. اگر بشر به موقع در این مباحث قادر به مقابله با این وضعیت های بحرانی نشود، احتمالاً تخریب محیط زیست و افول اقتصادی در تعامل با یکدیگر تشدید شده و به یک سیر قهقرایی پیچیده اجتماعی و واگرایی سیاسی مهارناپذیر منجر خواهند شد. در همین ارتباط باید اشاره کرد که دانشمندان، نویسندگان و متخصصان محیط زیست بر این نکته وفاق کامل دارند که در قرن بیست و یکم جنگ ها عموماً حول این مسئله خواهد بود که چه کسی بر منابع طبیعی که به طور فزاینده کمیاب تر و لذا ارزشمندتر می شوند کنترل داشته و از آن بهره برداری خواهند کرد.