⃰ F مشاهده شده در سطح (۰۵/۰p≤) معنی­دار است.
۴-۳- تحلیل یافته­های آماری پژوهش
۴-۳-۱-آزمون فرضیه ­ها
۴-۳-۱-۱- فرضیه اول
فرض صفر (H0): “تمرین هوازی بر برخی از عوامل خطرزای بیماری شریان کرونری بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
۴-۳-۱-۱-۱- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر تری­گلیسرید بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان تری­گلیسرید بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش­آزمون وجود ندارد (۹۱/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون تری­گلیسرید آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش معنی­داری مشاهده شد (۰۱/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان تری­گلیسرید خون بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت وجود داشت (۸۱/۰p=)؛ اما، معنادار نبود. بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار۴-۱- میانگین تری­گلیسرید (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۱-۲- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر LDL –C بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان LDL –C بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۴۸/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون LDL –C آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش معنی­داری مشاهده شد ( ۰۰/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان LDL –C خون بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت وجود داشت (۳۸/۰p=)؛ اما، معنادار نبود. بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
نمودار۴-۲- میانگین LDL-C (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۱-۳- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر کلسترول­تام بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان کلسترول­تام بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۲۱/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون کلسترول­تام آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش مشاهده شد (۲۱/۰p=)؛ اما، این کاهش معنی­دار نبود. به علاوه، نشان داده شد که میزان کلسترول­تام خون بیماران MS در پس آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود ندارد (۳۱/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر پذیرفته می­ شود.
نمودار۴-۳- میانگین کلسترول تام (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۱-۴- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر HDL –C بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان HDL –C بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۳۲/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون HDL –C آزمودنی­های گروه آزمایش افزایش معنی­داری مشاهده شد (۰۲/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان HDL –C خون بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود ندارد (۰۸/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
نمودار۴-۴- میانگین HDL-C (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون(۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۱-۵- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر نسبت  بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان نسبت  بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۱۸/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون نسبت  آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش مشاهده شد؛ اما، این کاهش معنی­دار نبود (۰۶/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان نسبت  خون بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود ندارد (۸۷/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر پذیرفته می­ شود.
نمودار۴-۵- میانگین  (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون(۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۱-۶- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر نسبت  بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان نسبت  بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۲۷/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون نسبت  آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش معنی­داری مشاهده شد (۰۰/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان نسبت  خون بیماران MS در پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت وجود دارد (۱۵/۰p=)؛ اما، معنادار نبود. بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
نمودار۴-۶- میانگین  (میلی­گرم بر دسی­لیتر) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون(۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۲- فرضیه دوم
فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
۴-۳-۱-۲-۱- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر فشار خون دیاستولیک بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان فشار خون دیاستولیک بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۴۵/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون فشار خون دیاستولیک آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش معنی­داری مشاهده شد (۰۳/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان فشار خون دیاستولیک بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود دارد (۳۴/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
نمودار۴-۷- میانگین فشار خون دیاستولیک (میلی­مترجیوه) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۲-۲- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر فشارخون سیستولیک بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان فشار خون سیستولیک بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۵۱/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون ن فشار خون سیستولیک آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش مشاهده شد (۴۵/۰p=)؛ اما، این کاهش معنی­دار نبود. به علاوه، نشان داده شد که میزان فشارخون سیستولیک بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود ندارد (۹۶/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر پذیرفته می­ شود.
نمودار۴-۸- میانگین فشار خون سیستولیک (میلی­مترجیوه) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۳- فرضیه سوم
فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر شاخص هزینه فیزیولوژیکی بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
۴-۳-۱-۳-۱- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر سرعت متوسط راه رفتن بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”
نتایج آماری t مستقل نشان داد که بین میزان سرعت متوسط راه رفتن بیماران MS در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در پیش آزمون وجود ندارد (۹۸/۰p=)؛ همچنین، برای این فرضیه از آزمون t همبسته استفاده شد که بین میانگین پیش­آزمون و پس­آزمون سرعت متوسط راه رفتن آزمودنی­های گروه آزمایش کاهش معنی­داری مشاهده شد (۰۰/۰p=)؛ به علاوه، نشان داده شد که میزان سرعت متوسط راه رفتن بیماران MSدر پس­آزمون دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنادار وجود دارد (۰۰/۰p=)؛ بنابراین، فرضیه صفر رد می­ شود.
نمودار۴-۹- میانگین سرعت متوسط راه رفتن (m/min) در دو گروه آزمایش و گواه.
* تفاوت معنی­داری بین پیش­آزمون و پس­آزمون (۰۵/۰p≤).
۴-۳-۱-۳-۲- فرضیه صفر (H0): “تمرین هوازی بر ضربان قلب استراحت بیماران مبتلا به MS تاثیر معنی­دار ندارد.”