۲ ـ حداقل تاثیر منفی بر فرهنگ و حداکثر مسئولیت پذیری نسبت به فرهنگ جامعه میزبان
۳ ـ حداکثر سود اقتصادی برای جامعه میزبان
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۴ ـ حداکثر رضایت تفریحی جهت مشارکت جهانگردان.
۴ ـ ۱ تاریخچه اکوتوریسم :
در قرن گذشته به دنبال افزایش سطح درآمد افراد جامعه بشری ، افزایش اوقات بیکاری تمایل به گریز از محیطهای مصنوعی و پناه آوردن به طبیعت، انسانها از محیط های شهری خارج شده در مناطق برون شهری در جستجوی طبیعت و محوطه باستانی بودند ، تابتوانند ارتباط خویش را با تمدنهای باستانی که درهاله ای از الهام فرو رفته است را از نو برقرار کنند . بعضی از مناطق باستانی برون شهری گاه آننان در بستر طبیعت قرار گرفته که جاذبه عناصر و عوامل طبیعی نظیر توپولوژی زمین حیات وحش و پوشش گیاهی مکمل جاذبه های تمدنهای باستانی گشته و جمعیت زیادی را بطرف خود می کشاند .
توریسم طبیعت که بنام اکوتوریسم طبیعت نامیده می شود، پدیده ای تازه است که فقط بخشی ازکل صنعت توریسم را نشان می دهد و مبتنی بر مسافرت هدفمند به مناطق طبیعی برای مطالعه لذت جویی و استفاده معنوی از مناظر گیاهان و جانوران و هر نوع جنبه فرهنگی معاصر یا گذشته موجود در این مناطق می باشد . بطور کلی اکوتوریسم سفر و گردش مسئولانه در نواحی طبیعی است که باعث حفظ طبیعی شده و شرایط زیست مردم بومی آن نواحی را بهبود می بخشد واژه اکوتوریسم از سال ۱۹۶۵ متدوال گشت و چها رمعیار مهم را در نظر داشته است.
۱ ـ حداقل تاثیر منفی بر محیط زیست
۲ ـ حداقل تاثیر منفی بر فرهنگ و حداکثر مسئولیت پذیری نسبت به فرهنگ جامعه میزبان
۳ ـ حداکثر سود اقتصادی برای جامعه میزبان
۴ ـ حداکثر رضایت تفریحی جهت مشارکت جهانگردان.
اکوتوریسم : واژه اکوتوریسم در زبان فارسی با واژه های چون گردشگری زیست محیطی ، طبیعت گردی یا به عبارتی جهانگردی طبیعی با هدف حفظ محیط زیست تعریف شده است .
ـ اکوتوریسم از دو واژه اکو + توریسم شکل گرفته.
۱ ـ اکو : به محیطهای گفته می شود که انسان در ساخت آنها نقش تعیین کننده ای ندارد .
۲ ـ توریسم : کسی که به بازدید منابع طبیعی می رود
اکو توریسم : اکو توریسم عبارت است از یک توریسم پایدار اکو لوژیکی با تمرکز اولیه روی تجربه مناطق طبیعی که در یک محیطی فرهنگی را ترویج کرده و به آن ارج می نهد و آنرا محافظت می کند.
اکوتوریسم به عنوان طبیعت گردی ، با انگیزه ی مشاهده مظاهر طبیعی که با ویژگیهای خاص خود آغاز می شود . اکوتوریسم در برگیرنده تمامی جلوه های طبیعت است که برروی کره زمین وجود دارد .
اکوتوریسم معادل طبیعت گردی است که با انگیزه استفاده از جاذبه های توانمندیهای طبیعی و تمام جاذبه هایی که به نوعی با طبیعت در ارتباط هستند صورت می گیرد و مانند کوهنوردی، کوه پیمایی ، صخره نوردی ، پیاده روی دامنه نوردی ، قایق رانی ، شنا ، قایق سواری روی رودخانه ، انواع اسکی ( اسکی روی آب ، برف ، چمن ) غار نوردی ، یخچال نوردی ، تماشای مناظر طبیعی ( حیوانات ، گیاهان ، گل و پرندگان ) و… می باشد .
اکوتوریسم یعنی سفر مسئولانه به پهنه طبیعت ، سفری که محیط زیست را پاس می دارد به زندگی مردمان محلی رونق می بخشد .
اکوتوریسم را می توان عامل غنای طبیعی، و زنده نگهداشتن سنت ها، و آداب رسوم دیرینیان و اصالت های قومی و فرهنگی دانست .
اکوتوریسم رابطه مستقیم با شناخت محیط و اقلیم منطقه دارد و شیوه شناخت اقلیمی ، جهانگردی را از دیدگاه جغرافیا مورد بررسی و مدافه قرار می دهد . محیط اقلیم ، آب هوا ، مناظر و مزایا و جادبه های طبیعی همه در این شیوه بررسی ، مورد توجه و تاکید قرار می گیرند.( رهنمایی ، ۱۳۷۹، ۳۶)
براساس برآورد ( world tourism organization w.t.o ) درحالی که رشد عمومیت صنعت توریسم برای نخستین دهه آینده ( ۲۰۰۰ الی ۲۰۱۰ ) بین ۳/۴ تا حداکثر ۷/۶ درصد پیش بینی می شود ، بافته های موجود حاکی از آن است که بیشترین سهم این رشد مربوط به بخش اکوتوریسم بوده و بطور کلی بین ۱۰ تا ۳۰ درصد آن شامل خواهد شد بدین ترتیب انتظار می رود تا یک دهه دیگر شمار طبیعت گردان ، که اکنون هفت درصد از کل مسافران جهان را تشکیل می دهند ، به بیش از بیست درصد برسد .
با تاکید ( w.t.o) رشد اکوتوریسم آنچنان شتابان است که انتظار می رود قرن آینده ، قرن اکوتوریسم بالغ بر ۱ تا ۳۰ درصد رشد خواهد داشت .
ایران جز ۵ کشور برتر از نظر جاذبه های طبیعی ( اکوتوریسم ) و برخودار از بیشترین تنوع اقلیمی در جهان ویکی از ذخیره گاه های متنوع زیستی توریستی کره زمین از مزیت نسبی افزون تری نسبت به دیگر شاخه های توریسم برخوردار است .
توسعه اکوتوریسم نیازمند سرمایه گذاری گسترده برای امکانات زیر بنایی مثل هتل، جاده نیست . اکوتوریسم به منابع انسانی نیازمندتر از تاسیسات رفاهی و اقامتی است. به همین دلیل شاید نیازی به جذب سرمایه گذاری های سنگین نداشته باشد، درحالی که ازسوی دیگر می تواند با ایجاد حجم انبوه تری از فرصتهای شغلی ، منافع آن را به طور مستقیم متوجه بومی و اقشار تهیدست جامعه سازد .
اکوتوریسم از بنیان های توسعه پایدار جوامع و راهی برای حفظ چشم انداز ها و ذخایر طبیعی است. و تاثیر موثری در پالایش آلودگی ها تبلیغ گسترش فرهنگی زیست محیطی دربین مردم داشته باشد.
۴-۲ قطب گردشگری شهرستان سنقر دارای هفت حوزه می باشد که شامل موارد زیر است
الف : حوزه ی گردشگری گلویچ
ب : حوزه ی گردشگری سراب گزنهله سنقر
ج : حوزه ی گردشگری کیونانات
د : حوزه ی گردشگری دالاخانی
ه : حوزه ی گردشگری بدریریشان
ل : حوزه ی گردشگری فمام
م : حوزه ی گردشگری آگاهان
از میان جاذبه های جذب توریست ( تاریخی ، فرهنگی ، مذهبی ، تفریحی ، طبیعی ) بیشترین درصد یعنی ۴/۹۴ درصد متعلق به قابلیت‌های طبیعی موجود در شهرستان سنقر می باشد. (طرح توسعه گردشگری استان کرمانشاه، ۱۳۸۴، ۱۰۴)
۴ ـ ۳ مفهوم گردشگری روستایی :
گردشگری روستایی بخشی از صنعت گردشگری است که عملا بر محیط طبیعی ، فرهنگی بکر و بدور از ازدحام تیکه دارد و عموما شامل فعالیتهای متنوع و زیادی از جمله کوهپیمایی ، صخره نوردی ، بلم سواری در رودخانه ، شکار، حضور در مراسم فرهنگی، بازدید از معماری منحصر به فرد روستایی آداب رسوم ، شیوه معیشت می گردد که بصورت غیر رسمی و اختیاری انجام می گیرند. بطور کلی گردشگری روستایی می تواند دارای تعریفی جغرافیایی و توصیفات فرهنگی جدای از جوامع شهری باشد .
بطور کلی اصول و مسائل که درتوسعه گردشگری روستایی موثرند به هفت بخش تقسیم می شود .
۱ ـ تفریح وگذارندن اوقات فراغت تفریح در روستا متکی بر ویژگیهای اصیل روستا زیبایهای طبیعی ، فرهنگی ، تاریخ، حیات وحش ( جانوری گیاهی ) است .
۲ ـ توسعه ی روستا ، توسعه روستا های گردشگری باید بر حفظ محیط زیست و اهداف تفریحی تاکید کند، و ذخایر و منابع گردشگردی روستا و نحوه ی مطلوبی ساماندهی نماید. تا مکمل درآمدهای خاص از فعالیتهای غالب در روستا باشد .
۳ ـ طرح ریزی کالبدی روستاهای گردشگری باید طراحی ویژه ای داشته باشند. به گونه ای که این طراحی توازن مناظر روستایی راتقویت کند و نحوه ی گسترش نیز باید ملهم از محیط طبیعی باشد .
۴ ـ اقتصاد در روستایی براساس پتانسیل ها و عملکرد های غالب موجود در روستا صورت گیرد .
۵ ـ حفظ محیط زیست استفاده کنندگان از محیطهای روستایی برای مقاصد گردشگری باید در حفظ محیط زیست روستا سهیم باشد و با حمایتهای مختلف ، کیفیت آن را بهبود بخشد . در طرحهای توسعه گردشگری روستایی نیز حفظ ذخایر اکولوژیکی بعنوان سرمایه اصلی گردشگری اهمیت زیادی دارد .
۶ ـ تبلیغ و اطلاع رسانی شیوه ی اطلاع رسانی در مورد گردشگری روستایی باید به گونه ای باشد که دانش مردم را نسبت به محیط های روستایی افزایش دهد . سطح امکانات، شرایط اجتماعی ، فرهنگی ، محیطی آنها را بصورت روشن به آگاهی گردشگران برساند ، استفاده کنندگان با آگاهی از شرایط موجود رفتارها و اعمال خود با ویژگیهای محیط روستایی منطبق نمایند .
۷ ـ گردشگری روستایی امری مشارکتی بین روستائیان و گردشگران است ، روستائیان باید به نحوی آموزش یا بند تا گردشگران را بپذیرند و محیط گرمی را برای اقامت و فعالیتهای آنها در روستا ایجاد نماید.(طرح جامع توسعه گردشگری استان کرمانشاه، ۱۳۸۴، ۸ و ۴۸۷)
مزایای گردشگری روستایی :
۱ ـ درآمد زایی و ابعاد فرصتهای شغلی جدید
۲ ـ توسعه فرهنگی که برای حفظ آثار و ابنیه تاریخی فرهنگی منطقه که میراث ارزشمند گذشتگان است و موجب احیا دوباره بسیاری از آداب رسوم گذشته که مختص به منطقه خاصی بوده و از بین رفته دوباره رونق پیدا کند و از جمله مراسم فولکوریک ، رقص های سنتی ، موسیقی ، نمایش هنرهای بومی و بازیهای محلی .
۳ ـ توسعه عوامل زیست محیطی ، محیط زیست وویژگیهای طبیعی روستاها همراه با ارتقاء کیفیت آن است، جاذبه طبیعی در یک منطقه که سالها مورد بی مهری قرار گرفته دوباره احیا می شود .
معایب گردشگری روستایی :
۱ ـ تاثیر منفی بر روی عوامل فرهنگی جامعه میزبان