۰۱۱/۰

۶۲/۲

۵۹۵

۰۰۹/۰

۲۶/۰±۷/۰

۱۷/۰

۲۲/۱

ترکیب گیاهی

۰۲/۱۷

۰/۰

۶۴/۳-

۸۲۱

۰/۰

۰۱۰/۰±۰۴/۰-

۰۵۸/۰-

۰۱۷/۰-

بین درصد تاجپوشش، تراکم و درصد ترکیب گیاهی در دو تیمار شاهد و آتشسوزی در سطح ۵% اختلاف معنیداری وجود دارد، طبق آزمون T-test انجام شده برای پارامترهای گیاهی، چون مقدار
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

p-value که مربوط به واریانس هر سه متغیر است از ۰۵/۰ کوچکتر شده، پس برابری واریانسها رد میشود. مقدار p-value مربوط به میانگین آنها نیز از ۰۵/۰ کمتر است بنابراین دو جامعه مستقل شاهد و آتشسوزی در هر سه پارامتر اندازه گیری شده با هم اختلاف معنیدار دارند (جدول ۴-۳).
۴-۴- نتایج به دست آمده از مطالعات پوشش گیاهی بر اساس گونه های موجود در منطقه مورد مطالعه
۴-۴-۱- بررسی اثر آتش بر درصد تاجپوشش گونه های موجود در مرتع
نتایج حاصل از مقایسه میانگینها نشان میدهد که درصد تاجپوشش کل منطقه سوخته نشده به طور میانگین ۱۲/۷۸ و منطقه آتش، ۱۱/۷۳ درصد در هر متر مربع، میباشد که دلیل آن را میتوان این‌گونه بیان کرد که پوشش منطقه شاهد شامل گیاهان بوتهای با تاج گسترده میباشد و بیشترین درصد تاجپوشش را به خود اختصاص میدهد در صورتی که در عرصه تیمار بیشتر گونه های یکساله و چندساله با تعداد پایه بیشتر و درصد تاجپوشش کمتر قرار دارند (جدول ۴-۴).
۴-۴-۱-۱- اثر آتش بر تاجپوشش گیاهان جنس Astragalus
سه گونه جنس Astragalus در مناطق آتش و شاهد یافت شد. دو گونه Astragalus adscendens و Astragalus gossypinus و گونه Astragalus remotijogus که فقط در منطقه تیمار وجود داشت. با توجه به نتایج آزمون آماری (جدول ۴-۵)، اختلاف میانگین دو گونه Astragalus adscendens و Astragalus gossypinus در دو منطقه شاهد و تیمار در سطح ۵% معنیدار است. آتشسوزی درصد تاجپوشش Astragalus adscendens و Astragalus gossypinus را به ترتیب به طور میانگین از ۴۲/۲۹ به ۹۳/۱ درصد و ۲۲/۲ به ۴۳/۰ درصد در هر متر مربع کاهش داده است به این دلیل که در این دو گونه درصد شاخه ها نسبت به ریشه بیشتر است، پس از آتشسوزی درصد زیادی از آنها از بین میرود. در این بین گیاه Astragalus remotijogus که دارای فرم رویشی فورب چندساله است بعد از آتشسوزی فرصت رشد پیدا کرده و به طور میانگین در منطقه آتشسوزی شده به ۵۲/۰ درصد در هر متر مربع میرسد.
۴-۴-۱-۲- اثر آتش بر تاج پوشش گیاه Picris strigosa و Centaurea virgata
درصد گیاه Picris strigosa بعد از آتشسوزی از ۳۵/۰ درصد به ۱۳/۷ درصد به طور معنیداری افزایش داشته است، گونه Centaurea virgata نیز از ۹۵/۱ به ۲۲/۵ درصد در هر متر مربع تحت شرایط آتشسوزی افزایش یافت. این افزایش را میتوان به وجود پایه های مادری این گونه ها در دوره‌های اول رویشی منطقه تیمار و جابهجایی بذر این گونه توسط باد نسبت داد (جدول ۴-۴).
۴-۴-۱-۳- اثر آتش بر تاجپوشش گیاه Bromus tomentellus
Bromus tomentellus بعد از آتشسوزی از ۸۷/۳ به ۱۲/۴ درصد در متر مربع افزایش یافت. این گیاه به صورت bunch grass میباشد به همین دلیل نسبت به آتشسوزی از خود مقاومت نشان داده است.
۴-۴-۱-۴- اثر آتش بر تاجپوشش گیاه Festuca ovina, Agropayron sp., Poa bulbosa
گونه های Poa bulbosa، Agropayronو Festuca ovina که سازگاری بیشتری نسبت به آتشسوزی دارند بعد از آتشسوزی به ترتیب از ۴۸/۰ به ۷۷/۵، از ۴۸/۰ به ۱۸/۲ و از ۱۷/۰ به ۲۰/۲ افزایش یافتند (جدول ۴-۴) میانگین تاجپوشش هر سه گونه در دو منطقه شاهد و تیمار در سطح ۵% اختلاف معنیداری را نشان میدهد.
۴-۴-۱-۵- اثر آتش بر تاجپوشش گیاهsp. Agrostis
گونه Agrostis که قبل از آتشسوزی به طور میانگین ۲۷/۶ درصد در هر متر مربع بود بعد از آتشسوزی به طور کامل حذف شده است.
جدول ۴-۴- مقایسه میانگین تاجپوشش و تراکم گونه ها در دو تیمار شاهد و آتش با آزمون T جفت نشده

نام گونه

درصد تاجپوشش

تراکم (پایه در مترمربع)

منطقه آتش

منطقه کنترل

منطقه آتش

منطقه کنترل