• زمان­بندی شناسایی سود ناشی از واگذاری دارایی­ ها و سرمایه ­گذاری­های بلندمدت؛ و

• کاهش قیمت­ها جهت افزایش فروش در دوره­ جاری و یا تولید اضافه جهت کاهش بهای تمام شده کالای فروش رفته.

و به بررسی این موضوع پرداخته است که مدیریت واقعی سود تا چه حد بر عملکرد آتی مؤثر است و همچنین اینکه آیا با وجود روش­های مذکور سرمایه ­گذاران و تحلیلگران انتظار کاهش عملکرد را در آینده دارند یا خیر؟ نتایج پژوهش تأثیر منفی با اهمیت هر چهار روش را بر عملکرد آتی شرکت تأیید می­ کند به این معنا که مدیریت واقعی سود، جریان­های نقدی عملیاتی و سود کمتری ایجاد می­ کند و چنانچه شرکتی در سال جاری از مدیریت واقعی سود استفاده نماید، بازده آتی پایین­تری خواهد داشت؛ ضمن اینکه از دیدگاه تحلیلگران هر چهار روش در شناسایی سود آتی تأثیرگذار است اما از دیدگاه سرمایه گذاران تنها تأثیر روش­های دوم و چهارم مورد تأیید قرار گرفته است.
زانگ (۲۰۰۵)، در تحقیقی با عنوان شواهدی بر رابطه­ جایگزینی بین مدیریت واقعی و حسابداری سود بیان می­ کند که مدیران تصمیم­های مربوط به مدیریت سود از طریق فعالیت­های واقعی را قبل از تصمیم­های مربوط به دستکاری اقلام تعهدی اتخاذ می­ کنند. نتایج پژوهش وی همچنین حاکی از آن است که بعد از دعوی مدیران ترجیح می­ دهند روش خود را از مدیریت حسابداری به مدیریت واقعی سود تغییر دهند.
بنکر و چن (۲۰۰۶)، در تحقیقی مدلی برای پیش بینی نرخ بازده سرمایه گذاری، که در آن مدل رفتار چسبنده هزینه­ها نیز لحاظ شده بود ارائه نمودند و با مقایسه مدل خود با سه مدل سنتی که در آن به رفتار چسبنده هزینه ها توجه نشده بود، نشان دادند که مدل آنها دقت بیشتری در پیش بینی بازده سرمایه گذاری دارد. با این پیش زمینه نسبت به رفتار هزینه ها می توان تا حدودی به این نتیجه دست یافت که یک شرکت با هزینه های چسبنده، کاهش بیشتری در درآمد دارد در زمانی که سطح فعالیت کاهش پیدا می کند. در صورتی که یک شرکت با چسبندگی کمتر، کاهش درآمد کمتری را در زمان کاهش فعالیت نشان می دهد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

روی­چودهری (۲۰۰۶)، در پژوهشی با عنوان «مدیریت سود از طریق دستکاری فعالیت­های واقعی» دریافت که دریافت که شرکت­ها برای جلوگیری از گزارش زیان و ارائه­ حاشیه­ سود بهتر، از فعالیت­هایی نظیر ارائه­ تخفیف­های قیمتی به منظور افزایش فروش، تولید بیش از اندازه برای کاهش بهای تمام شده کالای فروش رفته و کاهش هزینه­ های اختیاری جهت بهبود حاشیه­ سود استفاده می­ کنند؛ در حالی که این فعالیت­ها باعث افزایش ارزش شرکت در بلندمدت نمی­ شود.
کالجا و همکاران (۲۰۰۶)، چسبندگی هزینه­ های عملیاتی را با بهره گرفتن از داده ­های ۴ کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان بررسی نمودند. نتایج پژوهش آن­ها نشان داد که با افزایش ۱% فروش، هزینه‌های عملیاتی ۹۷,۰% افزایش می­یابد و با کاهش ۱% فروش، هزینه­ های عملیاتی ۹۱,۰% کاهش می­یابد و شدت چسبندگی هزینه­ها در فرانسه و آلمان بیش­تر از شدت چسبندگی در آمریکا و انگلیس است. افزون بر آن، نوع صنعت و نوع شرکت بر چسبندگی هزینه­ها تأثیر دارد.
آندرسون و همکاران (۲۰۰۷)، درپژوهشی دیگر با عنوان رفتار هزینه و تحلیل بنیادی هزینه­ های فروش، عمومی و اداری به بررسی چگونگی تغییر سطح هزینه­ها و به ویژه هزینه­ های فروش، عمومی و ادرای پرداختند و به این نتیجه دست یافتند که با افزایش یا کاهش هزینه­ های مذکور میزان درآمد نیز در دوره­ بعد به ترتیب، افزایش یا کاهش می­یابد و افزایش نسبت هزینه­ های فروش، عمومی و اداری به فروش از سوی مدیریت بیانگر انتظارات وی برای افزایش درآمد آتی می­باشد. آن­ها با بهره گرفتن از مدل پیش ­بینی سود ادعا کردند، که برخلاف تجزیه و تحلیل­های سنتی برای ارزیابی عملکرد شرکت، افزایش نسبت هزینه­ های اداری، عمومی و فروش به خالص فروش، بیانگر علامتی منفی نسبت به عملکرد جاری و آتی شرکت نیست. نتایج حاکی از آن بود که چنین تجزیه و تحلیل­هایی فقط در دوره­­های افزایش درآمد صادق است و در دوره­ های کاهش درآمد، تجزیه و تحلیل‌های بنیادی باید با توجه به رفتار چسبنده هزینه­ها ارزیابی شود.
کوهن و همکاران (۲۰۰۸)، در پژوهشی به بررسی میزان مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی و فعالیت­های واقعی، قبل و بعد از قانون ساربنیز- اکسلی (۲۰۰۳) پرداختند. آن­ها دریافتند که از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۳ مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی افزایش داشته ولی بعد از تصویب قانون مذکور روند کاهش داشته است. در مقابل مدیریت سود از طریق فعالیت­های واقعی، بعد از تصویب قانون افزایش چشمگیری داشته است.
یو (۲۰۰۸)، نیز در زمینه­ مدیریت حسابداری سود و دستکاری فعالیت­های واقعی تحقیقی انجام داد. نتایج تحقیق وی حاکی از آن است که در صورت وجود استانداردهای سخت­گیرانه، مدیران بیشتر تمایل به دستکاری فعالیت­های واقعی دارند. همچنین نتایج تحقیق وی نشان می­دهد که شرکت­های مشکوک به دستکاری فعالیت­های واقعی نسبت به سایر شرکت­ها عملکرد آتی پایین­تری داشته اند. به عبارت دیگر طبق نتایج کار وی دستکاری فعالیت­های واقعی ممکن است به ارزش اقتصادی شرکت در بلندمدت آسیب برساند.
بالاکریشنان و جروکا (۲۰۰۸)، با بهره گرفتن از داده ­های بیمارستان­های شمال آمریکا به بررسی این فرضیه پرداختند که چسبندگی هزینه­ های نگهداری بیماران این بیمارستان­ها بیشتر است. نتایج بدست آمده از این پژوهش به صورت زیر است:

• هزینه­ های عملیاتی بیمارستان­ها در کل چسبنده هستند؛ و

• هزینه­ های مرتبط با نگهداری بیماران نسبت به هزینه­ های انجام سایر وظایف از چسبندگی بیشتری برخوردار است.

چن و همکاران (۲۰۰۸)، رابطه­ انگیزه­ های مدیران و حاکمیت شرکتی را با رفتار نامتقارن هزینه­ های فروش، عمومی و اداری بررسی کردند. آن­ها در تحقیق خود اطلاعات ۱۵۰۰ شرکت، در طی دوره ۱۰ ساله ۲۰۰۵-۱۹۹۶ را مورد استفاده قرار دادند. بر اساس یافته­های ایشان، عدم تقارن هزینه­ها با مشکلات نمایندگی (با شاخص جریان­های نقدی آزاد)، رابطه­ مثبت و با حاکمیت شرکتی رابطه­ منفی دارد و این رابطه­ منفی در صورت وجود انگیزه­ های مدیریتی تشدید می­ شود. همچنین آن­ها به این نتیجه دست یافتند که مشکلات نمایندگی در شرکت­هایی که در آن­ها هزینه­ های فروش، عمومی و اداری، ارزش آتی کمی ایجاد می­ کند، بیشتر بر عدم تقارن هزینه مؤثر است.
ویس (۲۰۱۰) در پژوهشی به بررسی رابطه­ رفتار هزینه و پیش ­بینی سود تحلیلگران پرداخت و از یک نمونه ۲۵۲۰ تایی از مجموع ۴۴۹۳۱ شرکت صنعتی که از سال ۱۹۸۶ شروع و تا سال ۲۰۰۵ بود استفاده کرد، نتایج تحقیق وی حاکی از این موضوع است که دقت پیش ­بینی سود، توسط تحلیلگران در شرکت­هایی که هزینه­ های چسبنده­تری دارند، کمتر است و چسبندگی هزینه­ها بر اولویت­های تحلیلگران و نظر سرمایه ­گذاران درباره ارزش شرکت تأثیر می­ گذارد.
گانی (۲۰۱۰) در پژوهشی از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع­آوری شده از میزان دستیابی به شاخص­ های سود به بررسی ارتباط بین مدیریت واقعی سود و عملکرد آتی پرداخت و دریافت که شرکت­ها اغلب درگیر مدیریت سود از طریق دستکاری فعالیت­های واقعی هستند. نتایج بررسی نشان داد که کاهش هزینه­ های تحقیق و توسعه و تولید بیش از اندازه، با سودی که در نتیجه­ دستکاری فعالیت­های واقعی کسب شده، رابطه­ مثبت دارد. همچنین سودی که از طریق مدیریت سود واقعی ایجاد شده، یک رابطه­ معکوس با عملکرد آتی شرکت دارد.
یاسوکاتا و کاجیوارا (۲۰۱۱) به بررسی ارتباط تصمیمات سنجیده­ی مدیران با چسبندگی هزینه­ها پرداخته و با بررسی و تحلیل داده ­های بدست آمده از شرکت­های ژاپنی نشان دادند اگر مدیران انتظار فروش در آینده را داشته باشند، چسبندگی هزینه­ها افزایش می­یابد. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد، میزان خوش­بینی مدیران در پیش ­بینی فروش آتی، رابطه­ معناداری با چسبندگی بهای تمام شده فروش ندارد، اما با چسبندگی هزینه­ های فروش، عمومی و اداری ارتباط مثبت دارد.
در تحقیقی از بنکر و همکاران (۲۰۱۱)، تأثیر عواملی مانند تغییرات متوالی هم­جهت فروش، سفارش مشتریان، پیش ­بینی تحلیلگران از فروش و رشد تولید ناخالص داخلی، بر چسبندگی هزینه­ها آزمون شد و یافته­ ها نشان داد که اگر عوامل مذکور، حاکی از خوش­بینی بیشتر مدیریت باشد، افزایش هزینه­ها، سریع­تر و کاهش هزینه­ها با سرعت کمتری انجام می­ شود.
بالکریشان و لابرو^[۷۸] (۲۰۱۱)، در تحقیقی با عنوان ساختار هزینه و چسبندگی هزینه ها شواهدی ارائه میکند که در درازمدت هزینه­ تصمیم ­گیری ساختار هزینه تحت تاثیر توانایی ما برای شناسایی تصمیمات کوتاه­مدت مدیریت هزینه است و تصمیمات گذشته در ساختار هزینه ، قدم بزرگی برای کنترل هزینه ها در کوتاه­مدت است.
در این تحقیق مدل ABJبه عنوان یک راه حل مناسب برای بکارگیری داده های یک نمونه بزرگ برای درک بهتر تصمیم ­گیری­های کوتاه­مدت مدیریت هزینه پیشنهاد می شود .در این مقاله ۳ روش برای کاهش تاثیر ساختار هزینه در مطالعات چسبندگی هزینه عنوان شده :
۱) محدود کردن صنایع ، چون صنایع از لحاظ ساختار هزینه شبیه هستند
۲) استفاده از متغیر های مستقل از قبیل حجم سرمایه ، رشد تولید ناخالص داخلی برای کنترل هزینه های ثابت و
شرایط اقتصادی
۳) استفاده از روش درصد تغییرات و رگرسیون فاما و مبکث بجای استفاده از. log , ln
نتیجه تحقیق کنون (۲۰۱۱)، که با بررسی ۵۰۹ داده از شرکت­های صنعت هواپیمایی آمریکا انجام شد این بود که اگر هزینه­ های نهایی افزایش ظرفیت به هنگام افزایش تقاضا، بیشتر از منفعت نهایی کاهش ظرفیت به هنگام کاهش تقاضا باشد، چسبندگی هزینه­ها افزایش می­یابد و از آنجا که کاهش قیمت محصول به هنگام کاهش تقاضا، بیشتر از افزایش قیمت محصول به هنگام افزایش تقاضاست، چسبندگی هزینه­ها در حالت کاهش تقاضا بیشتر است.
کاما و ویس (۲۰۱۳)، در تحقیقی با عنوان تأثیر اهداف سود و انگیزه­ های مدیریتی بر چسبندگی هزینه­ها، با بررسی ۹۷،۵۴۷ مشاهده از ۱۱۷۵۸ شرکت در طی سال­های ۲۰۰۶-۱۹۷۹ نشان دادند که انگیزه­ مدیران برای اجتناب از زیان و کاهش سود، دستیابی به پیش ­بینی سود تحلیلگران مالی و پیش ­بینی مدیران از درآمد آتی و همچنین هنگام کسادی خرید و فروش (کاهش سطح فروش) افزایش می­یابد. تصمیمات سنجیده­ی مدیران که در این شرایط در مورد منابع اتخاذ می­شوند و ناشی از انگیزه­ های نمایندگی است، در اصل به جای ایجاد چسبندگی هزینه، آن را کاهش می­ دهند. یافته­های آن­ها حاکی از آن است که پژوهش­هایی که برای یافتن منشأ چسبندگی هزینه انجام می­ شود، باید با توجه به انگیزه­ های مدیر در تعدیل منابع باشد.
چن و همکاران (۲۰۱۳) به بررسی ویژگی­های رفتار مدیریت در واکنش به چسبندگی هزینه­ها پرداختند. آنان با بررسی نمونه متشکل از ۱۴۵۶۸ سال- شرکت به بررسی هزینه­ های اداری، عمومی و فروش برای سال­های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۱ پرداختند. نتایج پژوهش نشان­دهنده تغییرات رفتاری مدیران در قبال چسبندگی هزینه است به نحوی که وقوع پدیده­ چسبندگی هزینه، اعتماد به نفس مدیران را افزایش می­دهد.
بنکر و همکاران (۲۰۱۴)، در پژوهشی با عنوان انتفاع سرمایه ­گذاران و تحلیلگران از مدل­های رفتار هزینه، مدل­های ذهنی تحلیلگران و سرمایه ­گذاران در ارتباط با رفتار هزینه را مورد آزمون قرار دادند. آن­ها اطلاعات ۷۱۲۷ شرکت را در طول سال­های ۲۰۱۳-۱۹۹۲ بررسی کرند و به این نتیجه رسیدند سه تا از مدل­های مورد بررسی بیشتر مورد استفاده تحلیلگران قرار می­گیرد؛ بنابراین، به نظر می­رسد که سرمایه ­گذاران و تحلیلگران رفتار چسبنده­ی هزینه­ها را تا حدودی تشخیص می­ دهند و کمتر دیده شد که به مدل سنتی رفتار هزینه­ها تکیه کنند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که برخی از مدل­های رفتار هزینه پیش ­بینی دقیق­تری از سود را ارائه می­ کنند.
۲-۲-۲٫ مروری بر تحقیقات داخلی
قائمی و نعمت­الهی (۱۳۸۵)، طی پژوهشی به بررسی رفتار هزینه­ها در شرکت­های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. آن­ها با بهره گرفتن از تجزیه و تحلیل اطلاعات مندرج در صورتحساب سود و زیان شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره­ زمانی ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳ به آزمون رفتار چسبنده­ی هزینه­ها پرداختند. برای این منظور با بهره گرفتن از رابطه­ بین درآمد فروش با هزینه­ها، چسبندگی هزینه­ها از طریق رگرسیون سه متغیره بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که هر یک از هزینه­ های مورد بررسی چسبنده هستند. به این معنی که اگر درآمد فروش ۱۰% افزایش یابد هزینه ۹% افزایش می­یابد اما اگر درآمد فروش ۱۰% کاهش یابد (معادل همان افزایش) هزینه ۸% کاهش می­یابد.
قائمی و نعمت­الهی (۱۳۸۶)، به بررسی رفتار و ساختار هزینه­ های عملیاتی و هزینه­ مالی در شرکت­های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. در این پژوهش، چسبندگی هزینه­ های مواد مستقیم، دستمزد مستقیم، سربار تولید و هزینه­ های مالی و رابطه آن­ها با درآمد فروش، هر یک به طور جداگانه مطالعه شد. نتایج بیانگر این بود که هزینه­ های سربار چسبنده هستند؛ اما هزینه­ های مواد اولیه، دستمزد مستقیم و هزینه­ مالی چسبنده نیستند.
ولی­زاده لاریجانی (۱۳۸۷)، در پژوهشی به بررسی تأثیر مدیریت واقعی سود بر عملکرد عملیاتی آتی در بازه­ی زمانی ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ پرداخت. وی از جریان­های نقدی عملیاتی آتی به عنوان معیار عملکرد و کاهش هزینه­ های اختیاری، تولید بیش از اندازه به عنوان ابزارهای مدیریت واقعی سود استفاده کرد. نتایج پژوهش وی نشان داد بین عملکرد عملیاتی آتی و مدیریت سود واقعی رابطه­ معنی­دار وجود ندارد.
ابراهیمی کردلر و ذاکری (۱۳۸۸)، در تحقیقی با عنوان مدیریت سود با بهره گرفتن از فروش دارایی­ ها با بررسی اطلاعات شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ دریافتند که شرکت­های دارای عملکرد جاری منفی (مثبت) و عملکرد آتی مثبت (منفی)، اقدام به مدیریت سود با بهره گرفتن از سود (زیان) فروش دارایی­ ها می­ کنند. در واقع طبق این پژوهش شرکت­ها با بهره گرفتن از فروش دارایی­ ها سود را مدیریت می­ کنند.
خالقی مقدم و کرمی (۱۳۸۸)، در تحقیقی با عنوان پیش بینی سود با بهره گرفتن از مدل مبتنی بر تغییر پذیری و چسبندگی هزینه به بررسی قدرت مدل پیش بینی سود مبتنی بر تغییر پذیری و چسبندگی هزینه در مقایسه با مدل های پیش بینی سود می پردازد . در این پژوهش جهت انجام تجزیه و تحلیل ها از داده های ۸۵ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲ استفاده گردیده است . نتایج بدست آمده نشان می دهد که توان مدل پیش بینی سود مبتنی بر تغییر پذیری هزینه و چسبندگی هزینه به صورت معناداری بیشتر از دیگر مدل های پیش بینی است.
نمازی و دوانی پور (۱۳۸۹)، به بررسی تاثیر عوامل مختلف بر رفتار چسبنده هزینه ها پرداختند. نتایج پژوهش مذکور که بر اساس اطلاعات شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای یک دوره­ ۱۰ ساله از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۶ است، نشان داد در ازای ۱% افزایش فروش ، هزینه های اداری عمومی و فروش ۰٫۶۵% افزایش می یابد در حالی که در ازای۱% کاهش فروش ، هزینه­ های اداری عمومی و فروش ۰٫۴۱% کاهش می یابد نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که شدت چسبندگی هزینه ها در دوره هایی که قبل از آن کاهش درآمد رخ داده کمتر و شدت چسبندگی برای شرکتهایی که نسبت جمع دارایی ها به فروش بزرگتری دارند بیشتر است.
کردستانی و موتضوی (۱۳۹۱)، در تحقیقی با عنوان شناسایی عوامل تعیین کننده چسبندگی هزینه های شرکتها، با بهره گرفتن از داده ­های شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال­های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۸ به این نتایج دست یافت :
پیش بینی افزایش فروش آتی توسط مدیران موجب افزایش چسبندگی هزینه فروش اداری و عمومی می گرددو میزان خوش بینی مدیران درباره افزایش فروش آتی با درجه چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته رابطه مثبت دارد و چسبندگی هزینه ها در دوره بعد از دوره کاهش فروش وارونه می شود واگر فروش در دو دوره متوالی کاهش یابد چسیندگی هزینه ها در دوره دوم کمتر است و همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که هر چه دارایی شرکت بیشتر باشد چسبندگی بیشتر است.
کردستانی و موتضوی (۱۳۹۱)، در پژوهشی دیگر با عنوان بررسی تأثیر تصمیمات سنجیده مدیران بر چسبندگی هزینه­ها، با بهره گرفتن از داده ­های ۱۸۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال­های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۸ به آزمون فرضیه­ تصمیمات سنجیده پرداختند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که انتظار افزایش فروش آتی توسط مدیریت، موجب کاهش چسبندگی بهای تمام شده فروش می­ شود و هر چه این خوش­بینی بیشتر باشد، چسبندگی بهای تمام شده فروش بیشتر کاهش می­یابد. اما خوش­بینی مدیریت، چسبندگی هزینه­ های فروش، عمومی و اداری را افزایش می­دهد. نتایج این پژوهش شواهدی قوی از تأیید فرضیه تصمیمات سنجیده محسوب می­ شود.
نتایج حاصل از پژوهشی که توسط نمازی و همکاران (۱۳۹۱) با بهره گرفتن از داده ­های ۲۵۹ شرکت در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره­ زمانی ۷ ساله از سال ۱۳۸۲- ۱۳۸۸ انجام شد، بیانگر وجود رفتار چسبنده‌ی هزینه­ های اداری، عمومی و فروش، بهای تمام شده و مجموع بهای تمام شده و هزینه­ های اداری، عمومی و فروش است. هم‌چنین، هزینه­ های اداری، عمومی و فروش تنها برای تغییرات بیش از ۳۰% در درآمد فروش، بهای تمام شده برای تغییرات کم­تر از ۱۰% و بیش­تر از ۳۰% در درآمد فروش، از خود رفتار چسبنده نشان می­ دهند.
زنجیردار وهمکارانش (۱۳۹۲) [۵]، در پژوهشی با عنوان بررسی و تحلیل عوامل مؤثر بر رفتار چسبندگی هزینه، با بررسی اطلاعات ۷۰ شرکت تولیدی فعال در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره ۱۰ ساله ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۰ به این نتیجه رسیدند که هزینه­ های اداری، عمومی و فروش و همچنین بهای تمام شده کالای فروش رفته چسبنده هستند و شدت چسبندگی در بهای تمام شده کالای فروش رفته بسیار بالاست و شاخص­ هایی مانند تعداد کارکنان، میزان دارایی­ های جاری شرکت و نسبت بدهی بر شدت چسبندگی مؤثر است.
سجادی و همکاران (۱۳۹۳)، در پژوهشی با عنوان تأثیر چسبندگی هزینه بر تقارن زمانی سود با تأکید بر ارتباط میان چسبندگی هزینه و محافظه ­کاری شرطی، با بررسی اطلاعات ۱۲۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی بین سال­های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۰، به این نتیجه رسیدند که چسبندگی رفتار هزینه­ها بر عدم تقارن ارتباط میان سود و بازده تأثیرگذار بوده و باعث عدم تقارن زمانی شناسایی سود می­ شود. همچنین، نتایج پژوهش آن­ها نشان داد که در شرکت­های دارای چسبندگی هزینه­ها، سود اخبار منفی را با سرعت بیشتری منعکس می­ کند و نیز شرکت­های با چسبندگی هزینه نسبت به دیگر شرکت­ها دارای محافظه ­کاری شرطی بیشتری هستند.
سپاسی و همکاران (۱۳۹۳)، در پژوهشی با عنوان آزمون تجربی چسبندگی هزینه­ها، با بررسی هزینه­ های ۱۸۹ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سه سطح بهای تمام شده کالای فروش رفته، هزینه­ های اداری، فروش و عمومی و سایر هزینه­ های عملیاتی طی سال­های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱، به این نتیجه رسیدند که در هر سه سطح هزینه به ازای افزایش یکسان (۱%) در سطح فعالیت، بزرگتر از شدت کاهش هر سه سطح هزینه به ازای کاهش یکسان (۱%) در سطح فعالیت است. همچنین نتایج پژوهش آن­ها نشان­دهنده چسبندگی در سطح هزینه­ های عملیاتی کل نیز می­باشند.
۲-۲-۳٫ خلاصه­ای از پژوهش­های انجام شده
جدول (۲-۱): خلاصه­ای از پژوهش­های انجام شده خارجی