• • دارای ارزش پایین

• • مشمول هزینه بالا

• • نوآوری همیشه لیسانس می شود.

• • دارای ارزش پایین

• • مشمول هزینه پایین

• • نوآوری بطور مستقل تجاری سازی شده یا لیسانس می شود.

پایین
(نوآوری تدریجی)

مدل وی نشان دهنده آن است که عدم اطمینان بالا بر فرایند واگذاری لیسانس فناوری اثر گذار است و هنگامیکه اختراعات رادیکال تر با عدم اطمینان بالا موجب دستیابی به ارزش بالاتر در زمانی است که شرکت فاقد دارایی های مکمل مورد نیاز برای تولید می باشد، تولید درونی هرگز امکان پذیر نخواهد بود و آن اختراعات می توانند از طریق لیسانس مورد بهره برداری قرار گیرند. در حالیکه، اختراعاتِ ماهیتاً تجمعی و تدریجی، با عدم اطمینان بازاری پایین و ارزش مورد انتظار بالا همیشه از طریق بهره‌برداری درونی یا اعطای لیسانس تجاری سازی می شوند. بویژه هنگامیکه شرکت دارای دارایی های مکمل است، استراتژی تجاری سازی درونی است که نقش ایفا خواهد کرد و البته زمانیکه ارزش پتنت کمتر از فواید مورد انتظارِ حاصل از واگذاری لیسانس می باشد، استراتژی لیسانس است که نقش ایفا خواهد کرد.
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

(S22می دانیم که سطح بالایی از عدم اطمینان فناوری و بازار اثری منفی بر توانایی سرمایه گذاران جهت نمایش ارزش نهفته در یک کاربرد مشخص پیش از خلق ارزش خواهد داشت. این عدم قطعیت ها هنگام شکل گیری شرکت در بالاترین حد بوده و بتدریج تا زمانیکه شرکت برای اولین بار محصول خود را، به طور معمول ۱۰ تا ۱۵ سال پس از تاسیس خود تجاری سازی می کند، کاهش می‌یابد. عدم قطعیت فناوری تحت تأثیر ماهیت رادیکال و عمومی فن آوری، کاربردهای بالقوه در بازارهای متعدد و نیاز به مشتریان جهت انجام نوآوری فرایندی بیشتر است و عدم قطعیت بازار تحت تأثیر موقعیت سرمایه گذاران خطرپذیر مواد پیشرفته در زنجیره ارزش، نیازمندی به نوآوری های مکمل، تداوم و توان مشاهده و آزمایش نوآوری خواهد بود که غلبه بر این عدم قطعیت ها مستلزم دارایی های مکمل و تامین مالی قابل توجهی می باشد. تأمین مالی می تواند از منابع متنوعی از جمله گرنت های دولتی، سرمایه گذاران شرکتی، سرمایه گذاران خطرپذیر و برگزاری سهام عمومی ایجاد شود. دارایی های مکمل تخصصی(مانند طراحی محصول، حجم تولید، قابلیت های توزیع و تحقیقات بازار) نیز از سوی شرکت های تثبیت شده موجود و یا تأمین کنندگان جزء و خرده فروشان قابل تأمین است. عدم اطمینان پیش روی یک سرمایه گذار در کسب و کار دانش محور تحت تاثیر انتخاب بازارهای هدف و اکوسیستم نوآوری مربوط به آنهاست. بنابراین انتخاب بازار برای سرمایه گذاری جهت تجاری سازی علم و فناوری کلی حیاتی است چرا که بازارهای مختلف، اکوسیستم های نوآوری مختلف همراه با عدم قطعیت بازاری مختلف نیز خواهند داشت. عدم قطعیت بازار با هدف قرار دادن بازار و برنامه های کاربردی که مستلزم هیچ نوآوری مکملی نخواهد بود کاهش می یابد.
صنایع ذینفع:
Maine, Lubik & Garnsey(S22 (2012) در مطالعه خود با هدف بررسی استراتژیهای مورد استفاده برای سرمایه گذاریهای خطرپذیر در در صنعت مواد پیشرفته (شامل زیرگروه نانو مواد و سلول های سوختی) چهارچوبی از عوامل موثر بر خلق ارزش از فناوری های مواد پیشرفته ارائه کرده اند که در شکل ۴-۱۰ نشان داده شده است.
شکل ۴-۱۰- عوامل مؤثر بر خلق ارزش در فناوری های مواد پیشرفته توسط E.Maine و همکاران(۲۰۱۲)
استراتژیهای پیشنهاد شده برای کسب و کارهای دانش محور در این مدل شامل اعطای لیسانس بطور گسترده خارج از بازارهای اصلی، تمرکز بر یک بازار محدود جهت بدست آوردن درصد بالایی از بازار، فروش یا لیسانس فناوری مابین شرکت ها، ادغام پایین دستی در زنجیره ارزش صنعت هر یک از بازارهای هدف(اغام رو به جلو) با توجه به منابع مورد نیاز جهت ادغام می باشند. همچنین یافته های این پژوهش با پشتیبانی از مدل Garnsey & Maineنشان می دهد که در سرمایه گذاری خطرپذیر سلول های سوختی، کاهش عدم اطمینان بازار با خلق ارزش همبستگی دارد و بنابراین از استراتژی ادغام رو به جلو در تعداد کمی از بازارها سود می برد، در حالیکه در سرمایه گذاری خطرپذیر نانو مواد، افزایش عدم اطمینان بازار با خلق ارزشِ بالاتر همبستگی داشته و بنابراین از استراتژیهای نامطمئن تر همچون هدف قرار دادن بازارهای متعدد بالادستی و میان‌دستی در زنجیره ارزش سود خواهد برد.
(S54در صنعت بیودارویی در مرحله بازاریابی، عدم اطمینان بازار عامل موثر بر استراتژی تجاری سازی نخواهد بود. دلیل این امر آن است که یک داروی جدید و تجویز نشده همیشه با ریسک همراه خواهد بود و این موضوع دور از انتظار نیست. اما در مرحله تولید و آزمایش، استراتژی رقابتی در مقابل همکاری و رقابت در کاهش زمان مرحله تولید و آزمایش در ورود به بازار، استراتژی موثر خواهد بود.
تفسیر موضوعی:
با توجه به مطالب فوق و با در نظر گرفتن عامل دارایی های مکمل به عنوان عامل مؤثر بر تجاری سازی تحت عدم اطمینان، استراتژیهای مناسب در شکل ۴-۱۱ آورده شده است. همانطور که نشان داده شده، استراتژی مناسب در صورت وجود عدم اطمینان بالا در بازار و فناوری، ادغام و فروش و نیز استراتژی مناسب در صورت وجود عدم اطمینان پایین بویژه در شرکت های فاقد دارایی های مکمل مورد نیاز، استراتژی لیسانس خواهد بود.
از جمله صنایعی که تحت تأثیر این عامل بیشتر در مطالعات مورد بررسی قرار گرفته اند، صنعت مواد پیشرفته و صنعت زیست فناوری می باشند.

شکل ۴-۱۱ - استراتژیهای تجاری سازی پیشنهادی با در نظر گرفتن عامل عدم اطمینان
توانمندی های علمی، فنی و مدیریتی
توانایی علمی، فنی و مدیریتی به معنای زیرساخت لازم و زمینه سازِ ارتقای توان رقابتی و توسعه فعالیتهای بهره‌برداری خارجی از دانش می باشد. احتمال تجاری سازی موفق یک شرکت با شناسایی دقیق قابلیت های عملیاتی و تحقیق و توسعه مناسب و مکمل، سطح بالایی از تجربه قبلی و یادگیری در فرایند تجاری سازی همراه با مدیریت درست تخصیص منابع و … افزایش خواهد یافت.
با ترکیب مطالعات شرح شده در جدول ۴-۱۷، به بررسی این عامل می پردازیم.

جدول ۴-۱۷- مشخصات مطالعات اصلی ترکیب شده با تمرکز بر عامل توانمندی های علمی، فنی و مدیریتی جهت ارتباط دهی مفاهیم و ساخت تحلیل از نتایج آنها

ردیف

سال/نویسنده

هدف/سوال تحقیق