- مشارکت پرسنل
- مقاومت کاربران در برابر تغییر
- دانش و درک کاربران از سیستم های اطلاعات حسابداری
- تجربه قبلی پرسنل در پیاده سازی موفق سیستم های اطلاعات حسابداری
- مشخصات فنی سیستم های اطلاعات حسابداری شامل :
- انعطاف پذیری سیستم با نیازهای سازمان
- زیر ساختار مناسب سخت افزاری
- استراتژی های مدیریتی شامل :
- تعهد و التزام مدیریت در پیاده سازی موفق سیستم های اطلاعات حسابداری
- بودجه زمانی سازمان در پیاده سازی موفق سیستم های اطلاعات حسابداری
- مدیریت پروژه
- کیفیت آموزش کاربران
۲-۵ : حسابداری کمرال[۱۹]
در این بخش در مورد سامانه ی حسابداری کمرال توضیحاتی داده می شود .
حسابداری کمرال که “حسابداری بودجه ای دولتی” یا “حسابداری بودجه ای” هم نامیده می شود ، با ثبت و استفاده از بودجه های مجاز بر اساس اصول بودجه ریزی سروکار دارد و قصد ندارد تا وضعیت یا عملکرد مالی (چیزهایی که حسابداران در محیط های انتفاعی مدنظر دارند) را به تصویر بکشد .
در بسیاری از کشورهای دموکراتیک ، بودجه ها باید توسط شوراها تصویب شوند و این بودجه ها ابزاری برای کنترل مخارج واقعی هستند . دولت هایی که در اینگونه محیط فعالیت می کنند ، از حسابداری کمرال استفاده می کنند . از این سامانه ی حسابداری انتظار می رود تا اجرای بودجه های مصوب توسط تصمیم گیران دولتی را کنترل کند . قرن ها بود که این سامانه به سؤالات پاسخ داد و نیاز دولت ها را برطرف کرد . شاید بتوان گفت که از نقطه نظر سیاستمداران ، حصول اطمینان درخصوص مسئولیت پذیری و پاسخگویی مهمتر از کارآیی است . این منطق سیاسی به نوبه ی خود منجر به جایگزینی حسابداری تعهدی با سامانه ی حسابداری کمرال می شود که به لحاظ سیاسی مربوط تر است .(رحمانی، ۵۰:۵۷،۱۳۹۰)
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
در بسیاری از موارد ، حسابداری کمرال را معادل حسابداری نقدی در نظر می گیرند و تصور می شود که تنها دریافت ها و پرداخت های نقدی در آن ثبت می شود . اساسا ، حسابداری کمرال تنها بر دریافت ها و مخارج نقدی تأکید ندارد . بلکه کارکرد آن در زمینه اجازه دادن برای خرج است . هدف حسابداری کمرال ، فراهم نمودن ابزاری برای ثبت بودجه های مصوب و مصارف بودجه های مختلف است تا سیاستمداران بتوانند مخارج انجام شده (مصارف بودجه) را با بودجه های مجاز مطابقت دهند . البته این سامانه به اندازه ی کافی مدرن نیست و نواقص و معایب خاص خود را دارد. در این حسابداری تمایلی برای نمایش اثر صحیح لحظه ی تحمل هزینه بر روی صورت سود و زیان وجود ندارد ، بلکه تنها قابل قبول بودن به لحاظ مسائل بودجه ای مهم است .
تفاوت فنی مهم دیگر حسابداری کمرال و حسابداری تعهدی از منظر چرخه ی خرید ، این است که برخلاف حسابداری تعهدی ، در سامانه کمرال به مراحل آغازین بودجه بیشتر توجه می شود . گام نخست در سامانه ی حسابداری کمرال ، تصویب بودجه است که اغلب مبتنی بر فرایند سیاسی قبلی است . مرحله دومی که باید در سامانه حسابداری کمرال ثبت شود ، تخصیص اعتبار است که نوعی تفویض اختیار خرج کردن را نشان می دهد . این کار انجام می شود تا امکان کنترل روی مخارج مستمر فراهم آید و مهمتر اینکه از خرج کردن بیش از حد پیشگیری شود . تفاوت های دو سامانه تعهدی و کمرال به لحاظ چرخه ی درآمدی از اهمیت کمتری برخوردار است ، زیرا معمولا زمان شناسایی درآمد در حسابداری کمرال و حسابداری تعهدی یکسان است . البته این شباهت ها ، مانع تفاوت سامانه های حسابداری به لحاظ اهداف و محیط (زمینه) نمی شود .(رحمانی، ۵۰:۵۷،۱۳۹۰)
از دید طرفداران سامانه کمرال ، پذیرش حسابداری تعهدی در دولت ها اگرچه منجر به تهیه ی صورت سود و زیان خواهد شد ، اما نتایج واقعی دولت ، آن دسته از خدمات اجتماعی هستند که نمی توان آنها را در قالب حسابداری تعهدی درآورد و بنابراین مربوط بودن صورت سود و زیانی که نتایج اجتماعی غیرقابل اندازه گیری را حذف می کند ، شدیداً مورد تردید است . به عبارت دیگر ، حسابداری تعهدی با تمرکز بر بهای تمام شده خدمات و کارآیی ، دیدگاه محدودی نسبت به عملکرد دولت ارائه می کند . شاید این انتقاد مطرح شود که حسابداری کمرال دیدگاهی نسبت به وضعیت مالی واحد گزارشگری ارائه نمی کند . اما نویسندگانی مثل هپ و ورث اعتقاد دارند ترازنامه تنها بر فرایند بودجه ریزی اثرگذار است و این صورت مالی در بخش عمومی به عنوان یک سازوکار هدایت گر عمل نمی کند . بنابراین آنها معتقدند تهیه ی ترازنامه برای دولت ضرورت ندارد .
آن ها در ادامه بیان می کنند که دارایی های دولتی برای کسب سود اقتصادی تحصیل نمی شوند . بلکه آنها مقاصدی از قبیل تأمین امنیت ، آموزش ، بهداشت ، سلامت و فرهنگ را برای دولت تأمین می کنند . بنابراین ارزش اقتصادی و سود اقتصادی آنها در بخش دولتی معنا و مفهومی ندارد ، زیرا این اطلاعات نقشی در ارزیابی عملکرد مالی دولت ها ندارند . آنچه مهم است ، منافع اجتماعی فراهم شده توسط این دارایی ها است . ارزش این دارایی ها و افشای چنین اطلاعاتی وقتی مربوط است که دولت یا یک بخش شبه بازرگانی ، در قبال کسب سود از محل منابع در اختیار (از قبیل تسهیلات پارکینگ شهرداری که برای آن بلیط فروشی انجام می شود) پاسخگو باشد ، علاوه براین ، نباید فراموش کرد که دولت ها اغلب دارایی ها را از نقطه نظر مالکیت نگهداری نمی کنند ، بلکه در خصوص بسیاری از کالاهای سرمایه ای به عنوان یک امانتدار عمل می کنند . آنها نمایندگانی هستند که نسبت به حفظ و نگهداری دارایی های سرمایه ای مسئولیت دارند به نحوی که این دارایی ها برای جامعه ی قابل استفاده باشد ، بدون اینکه حق مالکیتی برای فروش ، کسب منافع اقتصادی یا تخریب آن دارایی ها را داشته باشند . پالوت ( ۱۹۹۰) کالاهای سرمایه ای دولتی را “دارایی های جامعه” می نامد و میگوید که کالاهای سرمایه ای نگهداری شده توسط دولت ها دارایی هایی نیستند که حسابداری تعهدی آن را به عنوان “دارایی” تشخیص می دهد . (رحمانی، ۵۰:۵۷،۱۳۹۰)
فصل سوم
روش تحقیق
مقدمه :
در این پژوهش پس از بیان مسئله و اهمیت موضوع بر اساس متغیرهای شناسایی شده به طراحی پرسشنامه جهت بررسی موضوع پرداخته شد . پس از بررسی پایایی و روایی پرسشنامه جهت توزیع آن ، جامعه و سپس نمونه آماری تعیین گردید . در انتها پس از جمع آوری پرسشنامه ها با بهره گرفتن از نرم افزار و آماره های موجود به تحلیل داده پرداخته شد .
۳-۱ : نوع پژوهش
روش انجام این پژوهش توصیفی پیمایشی می باشد که به بصورت مقطعی در سال ۱۳۹۲ انجام گرفته است . این پژوهش از حیث هدف ، در محدوده پژوهش های کاربردی قرار می گیرد .
۳-۲ : جامعه پژوهش
جامعه مورد بررسی این پژوهش ، کلیه دانشگاه های علوم پزشکی استان اصفهان می باشد . که در این تحقیق ، مدیران مالی و کارشناسان حسابداری به عنوان اعضای جامعه آماری انتخاب شدند .
۳-۳ : نمونه پژوهش
با توجه به محیط فعالیت پژوهشگر ، دانشگاه علوم پزشکی کاشان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است .
۳-۴ : متغیرهای پژوهش
متغیر های پژوهش به تفکیک ماهیت ، نوع نقش ، مقیاس سنجش و واحد اندازه گیری به شرح جدول زیر می باشد .
جدول شماره ۳-۱ : متغیرهای پژوهش
ردیف
عنوان متغیر
ماهیت
نوع نقش