آثار و مدارک به دست آمده در اثر تحقیقات نشان می دهد که بیمه از زمان های قدیم در میان اقوام متمدن به صورت ساده و ابتدائی رواج داشته است و قدمت آن به ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. در یونان قدیم مؤسساتی دولتی نظیر سازمان های بیمه اجتماعی یا مددکاری وجود داشته که به کمک درماندگان می شتافته و از جمله تأمین زندگی افراد کهنسال را به عهده داشته است، در روم قدیم نیز نمونه های از مستمری مادامالعمر وجود داشته است.به هرحال در تمام مراحل تاریخ، بشر هیچگاه از فکر پیشگیری از خطرها و پیش بینی و جبران پیامدها و آثار خطرهائی که علیرغم تمام تدابیر پیشگیری واقع می شدند، غافل نمانده است اما بی تردید یکی از ابتکارات و ابداعات مترقی جامعه بشری جهت جبران خسارات، بوجود آوردن نهاد و مکانیسمی به عنوان بیمه است که سنگ بنای اولیه آن همانا کمک های متقابل افراد به یکدیگر مد نظر قرار دادن اصل تعاون و همیاری پس از بروز حادثه در کلیه اقوام متمدن اولیه بوده است.
بدون شک با گذشت زمان، بیمه چه از نظر کیفیت و جه از نظر کمیت به پیشرفت های زیادی نائل گردیده است و در هر دوره براساس نیازمندیهای مختلف، انواع بیمه به تدریج بوجود آمده تا بتواند محیط امنی را که مستلزم انجام فعالیت های تجاری، اقتصادی و اجتماعی می باشد برای افراد و سرمایه های آنان فراهم آورده. (طباطبائی و صفری گیری، ۱۳۷۹).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۱۵-۲) تاریخچه پیدایش بیمه در ایران

در گذشته‌های دور، اولین نمونه ‌های بیمه در ایران باستان یافت شده است. طبق پژوهش ‌های باستان ‌شناسان و لوحه‌ها و اسناد به دست آمده، تخت جمشید فارغ از تمام شگفتی‌ هایش از یک جنبه انسانی نیز نسبت به بناهای هم عصر خود برخوردار است.
براساس خشت نوشته های پیدا شده در تخت جمشید ، تمام کسانی که در تخت جمشید کار می کردند وحقوق   می گرفتند در آن زمان بیمه بوده اند. بیمه به شکل سنتی آن به مفهوم وجود نوعی تعاون و همیاری اجتماعی به منظور سرشکن کردن زیان فرد و یا افراد معدود بین همه افراد گروه یا جامعه در ایران سابقه طولانی داشته و همواره مردم این مرز و بوم با الهام از تعالیم اسلامی و فرهنگی خود برای کمک به جبران خسارتهای ناخواسته‌ای که برای دیگر هموطنان و حتی مردم دیگر کشورها پیش می آمد فعال و پیشگام بوده‌اند. با وجود این شکل حرفه‌ای و امروزی آن برای اولین بار در سال
۱۲۶۹ هجری شمسی در کشور ما مطرح گردیده است. در این سال مذاکراتی بین دولت ایران و سفارت روس بعمل آمد و متعاقب آن امتیاز فعالیت انحصاری در زمینه بیمه و حمل و نقل برای مدت ۷۵ سال به یک تبعه روس بنام لازارپلیاکف واگذار شد. با این وجود نامبرده ظرف مهلت سه ساله ای که جهت آغاز فعالیت بیمه‌ای برای وی در نظر گرفته شده بود قادر به تأسیس شرکت بیمه مورد نظر نگردید و به همین جهت این امتیاز از وی سلب شد. متعاقباً در سال ۱۲۸۹ هجری شمسی دو شرکت بیمه روسی به نامهای نادژدا و کافکازمرکوری اقدام به تأسیس نمایندگی بیمه جهت بازدید و پرداخت خسارت در ایران نمودند.
در سال ۱۳۱۰ با تصویب قانون ثبت شرکت ها در ایران شرکتهای بیمه ای انگلیسی، آلمانی، اتریشی، سوئیسی و امثال آن مانند : گستراخ- آلیانس- ایگل استار- یورکشایر- رویال- ویکتوریا- ناسیونال سوئیس- فنیکس- اتحاد الوطنی و … در ایران اقدام به ایجاد شعبه و نمایندگی کرده و به فعالیت بیمه ای پرداختند.
گسترش فعالیت‌های شرکت‌های بیمه خارجی مسئولان کشور را متوجه ضرورت تأسیس یک شرکت بیمه ایرانی کرد که تأسیس و فعالیت رسمی خود را از اواسط آبان‌ماه همان سال آغاز کرد.
تأسیس شرکت بیمه ایران را می توان نقطه عطفی در تاریخ فعالیت بیمه کشور دانست زیرا از آن پس دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرائی مناسب قادر به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه خارجی گردید.
در سال ۱۳۱۴ “شرکت سهامی بیمه ایران” با سرمایه صددرصد دولتی تأسیس شد. دو سال بعد از تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال ۱۳۱۶ قانون بیمه در ۳۶ ماده تدوین و به تصویب مجلس شورای ملی رسید. پس از آن نیز مقررات دیگری در جهت کنترل و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه از طریق الزام آنها به واگذاری ۲۵ درصد بیمه ‌نامه‌های صادره بصورت اتکائی اجباری به شرکت سهامی بیمه ایران وضع شد. شرکت سهامی ایران با حمایت دولت به فعالیت خود ادامه داد و این حمایت منجر به تقویت نقش این شرکت در بازار بیمه کشور و توقف تدریجی فعالیت شعب و نمایندگی های شرکتهای بیمه خارجی گردیده بود بطوری که در سال ۱۳۱۸ بیش از ۷۵ درصد از بازار بیمه‌ای کشور در اختیار شرکت بیمه ایران قرار گرفت و پنج شرکت بیمه خارجی که در آن‌ زمان در ایران فعالیت می کردند جمعاً موفق به کسب کمتر از ۲۵ درصد از حق بیمه بازار شدند.این روند کماکان ادامه یافت تا آنکه در سال ۱۳۳۱ بر اساس مصوبه هیئت دولت کلیه شرکتهای بیمه خارجی موظف شدند جهت ادامه فعالیت خود در ایران مبلغ ۲۵۰ هزار دلار به عنوان ودیعه نزد بانک ملی ایران تودیع نمایند و پس از آن نیز منافع سالیانه خود را تازمانی ‌که این مبلغ به پانصد هزار دلار برسد بر آن بیفزایند. این تصمیم موجب تعطیل شدن کلیه نمایندگی ها و شعب شرکتهای بیمه خارجی در ایران به استثنا دو شرکت بیمه یورکشایر و اینگستراخ گردید و شرایط را برای گسترش فعالیت شرکتهای بیمه ایرانی فراهم ساخت.
در سال ۱۳۲۹ نخستین شرکت بیمه خصوصی به نام “بیمه شرق” در ایران تأسیس شد و تا سال ۱۳۴۳ به تدریج هفت شرکت بیمه خصوصی دیگر به نام های آریا، پارس، ملی، آسیا، البرز، امید ، ساختمان و کار تأسیس شده و به فعالیت پرداختند. همان‌طور که اشاره شد از سال ۱۳۱۶ کلیه شرکتهای بیمه موظف گردیدند ۲۵ درصد از امور بیمه‌ای خود را به ‌صورت اتکائی اجباری به شرکت بیمه ایران واگذار نمایند. این واگذاری عمدتاً از طریق ارسال لیستهایی به نام بردرو که حاوی کلیه اطلاعات راجع به بیمه‌ نامه‌های صادره و خسارتهای پرداخت شده توسط این شرکتها بود انجام می گرفت. بدیهی است ارائه اطلاعات به شرکت بیمه رقیب هیچگاه نمی توانست مورد رضایت و علاقه شرکتهای بیمه واگذارنده باشد. از سوی دیگر با افزایش تعداد شرکتهای بیمه ضرورت اعمال نظارت بیشتر دولت بر این صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیت‌های بیمه‌ای به منظور حفظ حقوق بیمه‌گذاران و بیمه‌شدگان احساس می ‌گردید
در سال ۱۳۴۷ قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان و سایل نقلیه موتوری زمینی در قبال شخص ثالث که به« بیمه شخص ثالث اتومبیل »معروف است به تصویب رسید.
با افزایش فعالیت بیمه ای در کشور در سال ۱۳۵۰ “بیمه مرکزی ایران” تأسیس شد و وظایفی مانند تنظیم بازار بیمه کشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین نامه ها و مقررات؛ توسعه و تعمیم بیمه و شبکه کارگزاری و نظارت بر فعالیت های شرکت های بیمه ای به نمایندگی از دولت در بازار بیمه و انجام دادن بیمه اتکائی اجباری برای مؤسسات بیمه خصوصی به نام های ، تهران، حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند.
در فاصله سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ چهار شرکت خصوصی به نام های ، تهران، حافظ، توانا و دانا تاسیس شدند. تا سال ۱۳۷۳ چهار شرکت بیمه ایران، آسیا، البرز و دانا به فعالیت مشغول بودند که در سال ۱۳۷۳ شرکت بیمه تخصصی به نام بیمه صادرات و سرمایه گذاری با سرمایه بانک ها و بیمه ها (بیمه معلم ) تأسیس شد.
در سال ۱۳۸۱ قانون تأسیس شرکت غیردولتی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید لذا در سال ۱۳۸۱ شرکت خصوصی حافظ در منطقه آزاد کیش و از سال ۱۳۸۲ سایر شرکتهای بیمه گرخصوصی از قبیل پارسیان، رازی، کارآفرین، توسعه، ملت، سینا، امید ، سامان ، پاسارگارد، دی ، میهن  و … تأسیس شدند و در حال حاضر نیز تعداد شرکتهای بیمه گر رو به افزایش می باشد.

۲-۱۶) انواع بیمه

برای رسیدن به یک طبقه بندی مناسب، بازارهای بیمه را به پنج حوزه :

• • بیمه فردی

• • بیمه خانوار

• • بیمه کسب و کار

• • بیمه مزایای کارکنان

• • و بیمه اجتماعی تقسیم می کنیم

در تقسیم بندی دیگر انواع اصلی بیمه عبارتند از :

• • بیمه های بازرگانی

• • بیمه های دولتی (عمومی)

بیمه های بازرگانی خود به بیمه های :

• • اشخاص ( عمر، حوادث، درمان)

• • اشیاء

• • مسئولیت

• • زیان پولی

تقسیم می شوند و بیمه های دولتی نیز شامل بیمه های اجتماعی می باشند ( طالقانی و تقی زاده، ۱۳۸۹).

۲-۱۷) آیا بیمه نوعی خدمت است ؟

به منظور استفاده درست و بهینه از آمیخته بازاریابی در امور بیمه، باید قبل از هر اقدامی مشخص می کنیم که آیا بیمه را نیز می توان در زمره امور خدماتی قرارداده و فعالیت های بازاریابی مخصوص خدمات را در مورد آن پیاده نماییم یا نه ؟ در این خصوص پنج عامل از خصوصیات خدمت را در مورد بیمه مورد بررسی قرار می دهیم:

۲-۱۷-۱) گذرا و موقتی بودن خدمات

بیمه یکی از خدماتی است که می تواند در مدت زمان طولانی ادامه یابد.بنابراین فاقد ویژگی اول که همانا گذرا و موقتی بودن آن است، می باشد.

۲-۱۷-۲) مردم

با در نظر گرفتن عناصر عهد وپیمان که در ارتباط بیمه ای باید وجود داشته باشد، اهمیت مردم در بیمه به اندازه هر نوع خدمت دیگر و شاید بیشتر از هر نوع دیگر باشد.
۲-۱۷-۳) فناپذیری
بیمه امکان ذخیره سازی را نیز دارد و فناپذیر نیست و در بعضی از بیمه ها، مثل بیمه نامه زندگی این امکان به راحتی وجود دارد.

بازیکنان زیر 14 سال در ویژگی­های قد، وزن، ضخامت زیر جلدی تحت کتفی، فوق خاری و درصد چربی بدن دارای تفاوت معنی داری بودند (در سطح 0.05> P). همچنین بازیکنان زیر 15 سال در ویژگی قد دارای تفاوت معنی داری بودند (در سطح 0.05> P). در سایر گروه ­های سنی تفاوتی در ویژگی­های آنترروپومتریکی مشاهده نشد (در سطح 0.05> P).
فصل پنجم:
بحث و نتيجه­ گيري
5-1 مقدمه
به اعتقاد برخی از محققان یک مدل ایده آل و تایید شده لازم است تا ورزشکاران و مربیان، کیفیت­های ورزشی خودشان را با آن مقایسه کنند (برای نمونه بومپا، 1985)، اما هنوز توافقی بین متخصصان در خصوص عواملی که باید در این خصوص لحاظ شوند وجود ندارد، بنابراین، نیاز به پژوهش­هایی دقیق در این زمینه احساس می­ شود (42، 70). همانطور که در پیشتر گفته شد وقتی بازیکنان در سطوح مختلف رقابتی (مثلاً نخبه و آماتور) بر اساس ویژگی­های عملکردی با هم مقایسه شوند واضح است که بازیکنان سطوح بالاتر نمرات بهتری نسبت به بازیکنان سطوح پائین­تر کسب می­ کنند. با این حال، وقتی بازیکنانی که در یک سطح مسابقات قرار دارند با هم مقایسه می­شوند این قاعده لزوماً حکم­فرما نیست. بنابراین برای اینکه مکانیزم­ هایی که به شکوفایی در ورزش منجر می­شوند را شناسایی کنیم، باید بر روی گروهی از ورزشکاران مستعد پژوهش کنیم که همه آنها در سطح بالایی از عملکرد نسبت به سن خود هستند. این مهم با مقایسه ورزشکاران نخبه و زیر نخبه میسر است.

پژوهش حاضر با به کارگیری یک رویکرد چند بعدی در پی ایجاد تمایز بین فوتبالیستهای نوجوان نخبه و زیرنخبه در ویژگی­های روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی است. در ادامه خلاصه ای از این تحقیق و آنچه در فصول پنجگانه ارائه شده است مشاهده می­ شود.
5-2 خلاصه تحقیق
پژوهشگر در مطالعه حاضر ویژگی­های روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی را در 26 ورزشکار نخبه و 35 ورزشکار زیر نخبه اندازه گیری کرد تا عواملی که می ­تواند به پیش بینی فوتبالیست­های نخبۀ آینده کمک کند شناسایی شوند.
در فصل اول در مورد طرح و چارچوب کلی این تحقیق، ضرورت و اهمیت انجام آن، اهداف و فرضیه­هایی که محقق برای آن متصور است بحث شد. همانطور که گفته شد در ورزش­های تیمی مانند فوتبال عملکرد افراد به ترکیبی از ویژگی­های مختلف وابسته است و پژوهش­ها نشان می­ دهند که عوامل روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی نقش اصلی و مهمی در عملکرد بازیکنان فوتبال دارند. بنابراین اندازه گیری این عوامل اطلاعاتی را فراهم می­ کند که به مربیان اجازه خواهد داد تا ویژگی­های مورد نیاز برای موفقیت در رشته فوتبال را بشناسند و در تمرینات خود به آنها توجه کنند. ضمناً عواملی که باید در انتخاب بازیکنان مورد توجه قرار گیرند را شناسایی کنند.
در فصل دوم به بررسی چارچوب­های نظری مرتبط با تحقیق در حیطه استعدادیابی ورزشی و پژوهش روی بازیکنان فوتبال پرداخته شد و تحقیقات انجام شده در داخل و خارج ایران به طور خلاصه بررسی شدند. در بخش مبانی نظری گفته شد که در سالیان اخیر شاهد رشد و توسعه قابل توجهی در علوم ورزشی و همچنین جهان فوتبال بوده ایم و امروزه مربیان و تمرین دهندگان بیش ار پیش به سمت به کارگیری رویکرد علمی در راه آماده سازی برای مسابقات رفته­اند. تعلیم و تربیت بازیکنان فوتبال جوان با ویژگی­های پیچیده در حال رشد، در حال نمو و در حال بالیدگی نیازمند توجه بسیار است. در مجموع رشد، نمو و بالیدگی برای شناسایی استعداد در سنین پایه کاربردهای زیادی دارند اما علی رغم همه گیری فوتبال تعجب آور است که اطلاعات مرتبط با نمو بسیار محدودی در این رشته موجود است. همچنین گفته شد که امروزه در برنامه ­های استعدادیابی صحیح و علمی به غیر از لحاظ نمودن عوامل متعدد و مهم، از آزمون­های میدانی و آزمایشگاهی تخصصی با بهره­ گیری از متخصصان استفاده می­ شود. تفاوت در بین ورزشهای مختلف از نکات مهم و اساسی در امر استعدادیابی است. در ورزشهای مهارتی در مقایسه با ورزشهایی که از نظر اجرا سنگین‌ترند عامل سن به عنوان یک عامل مهم در نظر می‌باشد. برای موفقیت در ورزش فوتبال سن 13-11 سالگی سن مناسبی برای شروع فرایند استعدادیابی است. استعدادیابی در فوتبال به بیان ویلیامز و ریلی (2000) عبارت است از فرایند شناسایی شرکت کنندگان فعلی که پتانسیل تبدیل شدن به بازیکنان نخبه را دارند. به طور کلی با توجه به نظر محققان مختلف، معيارهای استعداد یابی در اکثر ورزش­ها به چهار دسته تقسيم می­شوند: ويژگي‌هاي آنتروپومتریکی، فيزيولوژيكی، روان‌شناختي و مهارتی.
در فصل سوم ذکرکردیم که شناسایی و کشف افراد با استعداد مستلزم استفاده از یک روش مناسب تحقیق جهت دستیابی به الگوی بهینه استعدادیابی است. فصل سوم شامل مباحثی چون: روش تحقیق، جامعه و نمونه آماری و چگونگی گزینش آنها، ابزار و شیوه جمع‌ آوری اطلاعات و روش آماری مورداستفاده در پژوهش حاضر است. شرح کامل تمامی آزمون­های انجام شده در این تحقیق در این فصل ارائه شد.
در فصل چهارم داده ­های حاصل از اندازه ­گیری­ها به صورت طبقه بندی شده و در قالب نمودارها و جداول ارائه شدند. یافته­های تحقیق در سه بخش اصلی دسته بندی شدند:
1- داده ­های توصیفی مربوط به نتایج آزمودنی­ها در آزمون­های مختلف2- آزمون فرضیه ­های تحقیق مربوط به تفاوت دو گروه نخبه و زیر نخبه در ویژگی­های مورد بررسی 3- آزمون فرضیه ­های تحقیق مربوط به وجود تفاوت در ویژگی­های مورد بررسی به تفکیک گروه ­های سنی (در گروه ­های زیر16، زیر 15، زیر 14 و زیر 13 سال).
نهایتا در فصل پنجم (فصل حاضر) با توجه به فرضیات و اهداف تحقیق (بر اساس فصل اول) نتایج و یافته­های تحقیق که در فصل چهارم شرح داده شدند مورد بحث و بررسی قرار می­گیرند. سپس یافته­ ها با تحقیقات قبلی و نظریات بیان شده در فصل دوم مقایسه می­شوند تا از این قیاس به نتایج کاربردی حاصل از این پژوهش دست پیدا کنیم. در خاتمه در راستای نتایج به دست آمده پیشنهاداتی به محققین و دست اندرکاران ارائه می­ شود.
5-3 بحث و بررسی
در این بخش به بحث و بررسی یافته­های بدست آمده در قالب اهداف و فرضیات تحقیق که در فصل اول بیان شدند پرداخته شده و نتایج بدست آمده در مقایسه با نتایج پژوهش سایر محققان مورد ارزیابی قرار گرفته تا از هر یک از آنها یک نتیجه گیری حاصل گردد و در پایان از مجموع آنها یک نتیجه گیری کلی حاصل شود.
5-3-1 فرضیه اول: در بررسی فرضیه اول، نتایج نشان داد که بازیکنان نخبه در مجموع تفاوت معنی داری در ویژگی­های روانی با بازیکنان زیرنخبه دارند. بازیکنان نخبه در همه مهارت­ های روانی نمرات بالاتری داشتند که تفاوت در مهارت­ های هدف گذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعال سازی، تمرکز، بازیابی تمرکز و طرح مسابقه از نظر آماری معنی دار بود.
با توجه به اینکه در اکثر مهارت­ های روانی مورد بررسی بازیکنان نخبه عملکرد بهتری داشتند، این یافته نشان می­دهد که در مدل­های استعدادیابی باید تاکید بیشتری بر مهارت­ های روانی معطوف شود. ماریج (2007) در تحقیق خود با هدف بررسی ارتباط عوامل چندبعدی و سطح عملکرد نشان داد که عوامل روانی از قدرت تمایز بالایی بین بازیکنان نخبه و زیر نخبه برخوردارند که با نتایج تحقیق حاضر همراستاست. نکته قابل توجه دیگر در تحقیق حاضر اینکه بیشترین تمایز در بین مهارت­ های روانی به ترتیب مربوط می­شد به مهارت تمرکز، فعال سازی و بازیابی تمرکز. این نتایج بر اهمیت کسب و حفظ تمرکز در فوتبال تأکید دارد (129). گکزی (2009) نیز در مطالعه ای که کاربرد آزمون­های روانی و تکنیکی در استعدادیابی را بررسی می­کرد نشان داد که مهارت تمرکز از موثرترین عوامل در انتخاب بازیکنان نوجوان است که از این لحاظ با نتایج این مطالعه مشابه است.
میهن دوست (1380) در گزارش نتایج تحقیق خود بیان کرد که والیبالیست­های مرد نخبه 15 تا 20 ساله به طور معنی داری نمرات بالاتری در مهارت تمرکز نسبت به همنوعان غیر نخبه خود کسب کردند. همچنین اصلانخانی (1378) در پژوهشی نشان داد که تفاوت معنی داری بین تمرکز دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار وجود دارد. این یافته­ ها با نتایج مطالعه حاضر همراستا هستند. ضمن اینکه در این مطالعه مشاهده شد که بازیکنان نخبه در مهارت بازیابی تمرکز نیز نتایج بهتری نسبت به بازیکنان زیر نخبه کسب کردند. این یافته نشان دهنده اهمیت کسب مجدد تمرکز پس از اتفاقاتی است که در بازی فوتبال اجتناب ناپذیر هستند (مانند قطع بازی به علت خطا، مصدومیت یا حوادثی از این قبیل).
در مورد مهارت اعتماد به نفس شفیع زاده (1379) بیان داشت که ورزشکاران نخبه به طور معنی داری اعتماد به نفس بیشتری نسبت به ورزشکاران غیر نخبه دارند. نتایج تحقیق وی نشان داد که برتری فنی و مهارتی، مقام­های اکتسابی و صرف ساعات زیاد برای تمرین موجب اعتماد به نفس ورزشکاران می­ شود. نتایج مطالعه حاضر با یافته­های شفیع زاده (1379) همسو نیست. چراکه در مطالعه حاضر تفاوت معنی داری بین مهارت اعتماد به نفس ورزشکاران نخبه و زیر نخبه وجود نداشت. البته همانطور که ذکر شد کسب موفقیت­های ورزشی می ­تواند اعتماد به نفس را ارتقا دهد و از آنجا که هر دو گروه شرکت کننده در تحقیق حاضر بازیکنان حاضر در یک سری مسابقات بودند (با این تفاوت که بازیکنان گروه نخبه سابقه بازی ملی داشتند) از لحاظ احساس شایستگی و در نتیجه اعتماد به نفس تفاوت چندانی نداشتند.
اما در مورد مهارت هدف گزینی، نتایج تحقیقات متعدد روی ورزشکاران مبتدی تا شرکت کنندگان المپیک نشان می­دهد که بهترین اجراهای ورزشی در زمان­هایی رخ داده اند که ورزشکاران برای خود اهدافی تعیین کرده و در هر تمرین و مسابقه برای رسیدن به آنها تلاش کرده اند (77). نتایج تحقیق حاضر نیز از این یافته­ ها حمایت می­ کند، چرا که بازیکنان نخبه به طور معنی داری امتیازات بالاتری در این مهارت نسبت به بازیکنان زیر نخبه داشتند. اما علیزاده و فارسی (1385) در بررسی مهارتهای روانی بازیکنان تیم ملی نوجوانان نتایجی مخالف با این پژوهش به دست آوردند. آنها اظهار داشتند که این موضوع نیاز به مطالعات بیشتری دارد و می ­تواند موضوعی برای پژوهش­های آتی باشد، اما به نظر می­رسد که تعیین هدف در سنین نوجوانی نیاز به هدایت والدین و مربیان دارد و ممکن است توجیه مربیان در این زمینه سودمند باشد.
گکزی (2009) بیان داشت که بازیکنان نخبه در تحقیق وی در مهارت واکنش به ترس نمرات بالاتری کسب نمودند که علت آن حضور در تیم ملی و رضایت از وضعیت زندگی تلقی می­ شود. همچنین آنها در مهارت اعتماد به نفس نیز دارای تفاوت معنی داری با بازیکنان زیرنخبه بودند که به داشتن مشکلات کمتر و رضامندی از شرایط موجود ارجاع شد. اما در مطالعه حاضر امتیازات بازیکنان نخبه در مهارت­ های واکنش به ترس و اعتماد به نفس تفاوت چندانی با امتیازات گروه زیرنخبه نداشت که با یافته­های گکزی (2009) در تضاد است. لذا به نظر می­رسد میزان رضایت از موقعیت فعلی در بازیکنان نخبه شرکت کننده در تحقیق حاضر در سطح مطلوبی قرار ندارد که متعاقباً به کمبود اعتماد به نفس مطلوب انجامیده است.
پژوهش‌ها نشان داده‌اندكه واكنش منفي به استرس عملكرد را تضعيف و واكنش مثبت به آن عملكرد را افزايش مي‌دهد .( 141). موري (1989)^[113] درپژوهشي از ورزشكاران درباره نگرش آنان به انگيختگي پيش از مسابقه سوال كرد . بيش از 70 درصد گفته‌اند كه از نگراني پيش از مسابقه خوششان مي آيد. بعضي آن را كمكي براي عملكرد و نشانه بزرگي از آمادگي براي انجام كار مي‌دانستند. در پژوهش حاضر تفاوت معنی داری در مهارت مقابله با استرس یافت نشد. همانطور که گفته شد برخی از ورزشکاران از استرس قبل از مسابقه به عنوان انگیختگی لازم برای اجرا یاد می­ کنند اما برخی از آن رنج می­برند. با توجه به اینکه نوجوانی سنی است که هنوز شخصیت فرد به ثبات نهایی خود نرسیده است احتمال دارد که آزمودنی­های تحقیق حاضر نیاز به راهنمایی بیشتری در درک تفاوت بین انگیختگی خوب و استرس نامطلوب داشته اند و به علت عدم آموزش­های لازم فرق این دو را به طور کامل درک نکرده باشند.
5-3-2 فرضیه دوم: در بررسی فرضیه دوم، نتایج نشان داد که بازیکنان نخبه در مجموع تفاوت معنی داری در ویژگی­های تکنیکی با بازیکنان زیرنخبه دارند. نتایج نشان دادند که ورزشکاران نخبه در آزمون­های تکنیکی نتایج بهتری نسبت به هم دسته­های زیر نخبۀ خود کسب کردند که در آزمون­های دویدن با توپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن تفاوت آنها معنی­دار بود.
همانطور که در جدول شماره 4-9 نشان داده شده است، چرخیدن، سرعت و دویدن با توپ در این دسته بیشترین توانایی ایجاد تمایز را داشتند. دو آزمون چرخش و سرعت نیاز به تغییر جهت سریع بدن بدون حمل توپ دارند و آزمون دویدن به جابجایی سریع بدن همراه با حمل توپ نیاز دارد. لذا این نتایج نشان می­دهد که بازیکنان نخبه در عامل سرعت که یکی از عوامل تعیین کننده در بازی فوتبال است نسبت به بازیکنان زیرنخبه برتری دارند. هوآر و وار (2000) در تحقیقی با عنوان “استعدادیابی و فوتبال زنان: تجربه ای در استرالیا” نشان دادند که عامل سرعت مهمترین عامل در ایجاد تمایز بین بازیکنان نوجوان نخبه و زیر نخبه است و پیشنهاد کردند که در فرایند انتخاب بازیکنان اهمیت بیشتری به سرعت داده شود. این نتایج با یافته­های تحقیق حاضر همراستا است.
لگال و همکاران (2008) در تحقیق خود به مقایسه ویژگی­های آنتروپومتریکی و عملکردی فوتبالیست­های نوجوان در سه سطح آماتور، حرفه ای و بین المللی پرداختند. آنها نشان دادند که آزمون دریبل زدن توانایی بالایی در ایجاد تمایز بین بازیکنان نخبه و زیر نخبه دارد. نتایج مطالعه حاضر نیز همسو با این نتایج تفاوت معنی داری در نتیجه آزمون دریبل زدن بین دو گروه یافت. همچنین ریلی و همکاران (2000) در تحقیقی که روی بازیکنان انگلیسی 15 تا 16 ساله انجام دادند یافتند که بازیکنان نخبه در آزمون دریبل زدن بهتر از بازیکنان زیرنخبه بودند که از این نظر با تحقیق حاضر همسو ست اما در آزمون شوت بر خلاف تحقیق حاضر تفاوت معنی دار نبود.
شفیع زاده (1382) پس از یک دوره تمرینی به ارزیابی مهارتهای تکنیکی نوجوانان مدارس فوتبال پرداخت که نمرات به دست آمده در گروه زیر 12 سال در مهارت­ های دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت دویدن و دریبل زدن به ترتیب عبارت بود از: 6.45، 9.45، 14.49، 17.66. در پژوهش حاضر این نتایج در گروه زیرنخبه به ترتیب عبارت بود از: 4.93، 24.2، 12.77 و 14.5. در هر چهار مهارت مورد بررسی آزمودنی­های تحقیق حاضر نتایج بهتری کسب کردند. تفاوت زیاد در نتیجه آزمون چرخیدن با توپ به این موضوع مربوط می­ شود که در تحقیق حاضر طبق پروتکل پیشنهادی آزمون، سه نوع چرخیدن متفاوت انجام شد و زمان سه آزمون جمع زده شده و به عنوان نتیجه آزمون چرخیدن گزارش شد. اما در تحقیق فوق این مسئله رعایت نشده است.
ویلیامز (2000) توصیه می­ کند که در بررسی ویژگی­های تکنیکی بازیکنان فوتبال باید به عوامل ادراکی- شناختی نیز توجه شود. چراکه عواملی مانند پیش بینی^[114] و راهبردهای جستجوی بینایی^[115] تأثیر مستقیمی روی اجرای مهارتهای فوتبال دارند و بازیکنانی که از لحاظ این مهارتها شرایط بهتری داشته باشند در اجرای مهارتهای مختص فوتبال نیز موفق­تر هستند. این موضوع می ­تواند در پژوهش­های آتی مورد بررسی قرار گیرد.
5-3-3 فرضیه سوم: در بررسی فرضیه سوم، نتایج نشان داد که بازیکنان نخبه در مجموع تفاوت معنی داری در ویژگی­های فیزیولوژیکی با بازیکنان زیرنخبه دارند.
از بین چهار دسته مقیاس­های مورد ارزیابی، مقیاس­های فیزیولوژیکی از لحاظ آماری توانایی بیشتری در تفکیک گروه­ ها داشتند که تفاوت بین دو گروه در چهار مقیاس از پنج مقیاس (دراز و نشست، دوی رفت و برگشت، دوی سرعت 10 متر و دوی سرعت 40 متر) معنی دار بود اما در آزمون پرش ارتفاع تفاوت معنی داری دیده نشد.
لگال و همکاران (2008) در تحقیقی روی نوجوانان پسر فرانسوی حرفه ای میانگین پرش ارتفاع را 46.3 و میانگین زمان دوی 10 متر را 1.89 گزارش کردند (رده سنی زیر 15 سال). مالینا و همکاران (2007) میانگین پرش ارتفاع در بازیکنان نوجوان پرتقالی را 30.2 گزارش کردند (میانگین سن 14.4 سال). در پژوهش حاضر میانگین پرش ارتفاع بازیکنان نوجوان نخبه ایرانی 39.31 بود که بالاتر از بازیکنان پرتقالی و کمتر از بازیکنان فرانسوی است. آزمودنی­های نخبه در این تحقیق میانگین 1.99 ثانیه را در آزمون دوی 10 متر به دست آوردند که ضعیف­تر از بازیکنان فرانسوی و بالاتر از بازیکنان پرتقالی است.
همچنین لگال و همکاران میانگین زمان دوی 40 متر را در بازیکنان فرانسوی 5.63 ثانیه گزارش کردند. آزمودنی­های نخبه در تحقیق حاضر میانگین 6.02 ثانیه را در این آزمون کسب کردند که نسبت به نتایج تحقیق قبلی ضعیف­تر است.
گابت و همکاران (2007) در تحقیقی که روی بازیکنان حاضر در یک کمپ استعدادیابی (با میانگین سنی 15.5 سال) انجام دادند تفاوت معنی داری بین بازیکنان انتخاب شده و بازیکنان انتخاب نشده در ویژگی­های فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی نیافتند که از لحاظ عوامل فیزیولوژیکی با مطالعه حاضر در تضاد است اما محققان اذعان داشتند که نمی توان از اهمیت ظرفیت­های فیزیولوژیکی در انتخاب ورزشکاران چشم پوشی کرد چرا که این ظرفیت­ها می­توانند انجام تکنیک­ها را محدود کنند. به عنوان مثال فوتبالیستی که از مهارت سر زدن خوبی برخوردار است اما توانایی پرش عمودی در او ضعیف است نمی تواند مهارت سر زدن را به خوبی اجرا کند.
نتایج تحقیق حاضر از این جهت با تحقیق فیگوئیردو و همکاران (2009) همسو است که در مطالعه آنها نیز تفاوت در آزمون­های دوی سرعت بین بازیکنان نخبه و بازیکنان باشگاهی معنی دار بود. در مطالعه حاضر آزمون­های دوی سرعت 10 متر و 40 متر از قدرت ایجاد تمایز بالایی برخوردار بودند. در مطالعه ای که ریلی و همکاران (2000) انجام دادند دوی سرعت جزو مهمترین عوامل در ایجاد تمایز بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه بود. این یافته با نتایج تحقیق حاضر مشابه است. به طور کلی یافته­های پژوهش حاضر با آن دسته از تحقیقات همراستا است که نقش اساسی برای سرعت در موفقیت در رشته فوتبال قائل می­شوند (مانند ریلی، بانگزبو و فرانکز، 2000). این موضوع هم در بخش ویژگی­های تکنیکی و هم در بخش ویژگی­های فیزیولوژیکی مشهود است.
در بررسی یافته­ ها مشخص شد که آزمون دوی رفت و برگشت 300 یارد از بین عوامل فیزیولوژیکی بیشترین قدرت ایجاد تمایز را بین بازیکنان نخبه و زیر نخبه داشته است که نشان دهنده اهمیت توان بی هوازی با اسیدلاکتیک در موفقیت فوتبالیستهای نخبه است. اُستوجیچ (2000) با بررسی ویژگی­های جسمانی و فیزیولوژیکی بازیکنان نخبه صربستانی نشان داد که آنها نسبت به بازیکنان زیر نخبه نتایج بهتری در آزمون دوی رفت و برگشت به دست آوردند که همسو با نتایج تحقیق حاضر است. همچنین واینز و همکاران (2006) در تحقیقی تحت عنوان ”یک مدل انتخاب چندبعدی برای فوتبال جوانان” نتایج مشابهی به دست آوردند. نتایج تحلیل تمایزی در تحقیق آنها نشان داد که دوی رفت و برگشت جزو مهمترین عوامل در ایجاد تمایز بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در رده سنی 12 تا 16 است. این یافته­ ها همسو با نتایج تحقیق حاضر با نتایجی که ماریج (2007) در تحقیق خود روی بازیکنان هاکی انجام داد مشابه است است که در آنجا آزمون دوی رفت و برگشت توانسته بود بیشترین تمایز را بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه ایجاد کند. لازم به ذکر است که دورانت و همکاران (2007) نشان دادند که این آزمون در سنجش توان بی هوازی با اسیدلاکتیک در بازیکنان هاکی و فوتبال به میزان مشابهی کاربرد دارد. بنابراین قیاس نتایج تحقیق حاضر در مورد آزمون دوی رفت و برگشت با تحقیق انجام شده روی بازیکنان هاکی دور از ذهن نیست.
در مورد آزمون دراز ونشست گفتنی است که علیزاده و فارسی (1385) میانگین تعداد دراز ونشست در بازیکنان تیم ملی نوجوانان را 63 گزارش کردند. این میزان در بازیکنان نخبه و زیرنخبه در پژوهش حاضر به ترتیب عبارت بود از: 56.12 و 53.66. با توجه به اینکه آزمودنی­های تحقیق حاضر از دو رده سنی نونهالان و نوجوانان انتخاب شده اند این مقدار تفاوت طبیعی است.
5-3-4 فرضیه چهارم: در بررسی فرضیه چهارم، نتایج نشان داد که بازیکنان نخبه در مجموع تفاوت معنی داری در ویژگی­های آنتروپومتریکی با بازیکنان زیرنخبه ندارند.
این نتایج با یافته­های فرانکز^[116] و همکاران (2009) مشابه است. این محققان بازیکنانی که در یک آکادمی فوتبال ملی در کشور انگلستان موفق به انتقال به باشگاه­های حرفه ای شده بودند را با بازیکنان ناموفق مقایسه کردند. نتایج نشان داد که دو گروه بازیکنان نمی توانند با آزمون­های آنتروپومتریکی از هم متمایز شوند. همچنین در تحقیقی که گابت و همکاران (2006) روی بازیکنان حاضر در یک آکادمی استعدادیابی در استرالیا انجام دادند آزمون­های آنتروپومتریکی نتوانستند بین بازیکنان منتخب و غیر منتخب تمایز ایجاد کنند. نتیجه اینکه، به سختی می­توان بازیکنانی که از قبل برای بازی در سطح بالایی از مسابقات فوتبال انتخاب شده اند را با آزمون­های آنتروپومتریکی از هم متمایز کرد. به نظر می­رسد که عوامل پیچیده تری در انتخاب بازیکنان برای ارتقا از سطح زیرنخبه به سطح نخبه تأثیرگذار باشند.
در حالی که تفاوت دو گروه در متغیرهای آنتروپومتریکی از نظر آماری معنی دار نبود اما مشاهده شد که بازیکنان نخبه از ضخامت زیر جلدی و درصد چربی بدن پائین تری نسبت به بازیکنان زیرنخبه برخوردار بودند، بنابراین، این نتایج نشان می­ دهند که بازیکنان زیر نخبه بافت چربی بیشتری نسبت به همنوعان نخبۀ خود دارند. یکی از دلایل عملکرد ضعیف بازیکنان زیر نخبه در آزمون­های فیزیولوژیکی می ­تواند مربوط به سطوح بالاتر چربی بدن در آنها باشد (67). این یافته­ ها با نتایجی که ریلی و همکاران (2000) به دست آوردند همسو است. آنها میانگین درصد چربی بازیکنان نخبه و زیر نخبه را 3/11 درصد و 9/13 درصد گزارش کردند. در مطالعه حاضر این ارقام به ترتیب عبارت بودند از 95/11 درصد و 71/12درصد.
علیزاده و فارسی (1385) درصد چربی بدن بازیکنان تیم ملی نوجوانان ایران را 10.87 درصد گزارش کردند. آزمودنی­های نخبه در تحقیق حاضر نیز بازیکنان سابق یا فعلی تیم ملی بودند اما تفاوت درصد چربی با پژوهش مذکور ناشی از دو عامل است: اول اینکه دامنه سنی آزمودنی­های تحقیق حاضر گسترده­تر از تیم ملی نوجوانان است و موضوع دوم مربوط است به برخی از آزمودنی­های این تحقیق که مدتهاست از تیم ملی جدا شده ودر زمان برگزاری آزمون­ها در تمرینات تیم ملی شرکت نداشتند. البته گفتنی است که درصد چربی زیر پوستی در زمان­های مختلف آماده سازی متفاوت است ولی تغییرات آن ممکن است در دامنه 1 تا 2 درصد باشد (25).
ریلی و همکاران (2000) نشان دادند که میانگین قد و وزن بازیکنان نخبه انگلیسی در رده سنی 15 تا 16 سال، به ترتیب 171 سانتی متر و 63.1 کیلوگرم است. طبق گزارش هوآر و وار (2000) میانگین قد و وزن در فوتبالیست­های زن نوجوان نخبه استرالیایی به ترتیب 1.63 و 54.5 بود (میانگین سن 15.4). همچنین فیگوئیردو میانگین 169.2 و 59.2 را برای قد و وزن بازیکنان پسر نوجوان پرتقالی با میانگین سن 14.5 سال گزارش کرد. لگال و همکاران (2008) میانگین قد و وزن بازیکنان نوجوان فرانسوی حرفه ای زیر 15 سال را 170.8 و 60.3 گزارش کردند. مالینا و همکاران (2007) میانگین قد و وزن بازیکنان نوجوان نخبه پرتقالی با میانگین سن 14.4 سال را به ترتیب 167 و 55.7 گزارش کردند. در مطالعه حاضر میانگین قد بازیکنان پسر نخبه ایرانی (با میانگین سن 14.8 سال) 162 سانتی متر و میانگین وزن آنها 52.35 کیلوگرم بود. مشاهده می­ شود که بازیکنان ایرانی نسبت به بازیکنان انگلیسی، فرانسوی و پرتقالی دارای قد کوتاه­تر و وزن کمتری هستند. البته باید توجه داشت که میانگین سنی آزمودنی­ها در تحقیق حاضر پائین­تر از آزمودنی­های مطالعات ذکر شده است، ضمن اینکه تفاوت­های بومی نیز در این امر دخیلند.
لازم به ذکر است که در بازی فوتبال قدکوتاه­تر با توجه به اینکه مرکز ثقل پائین­تر و در نتیجه تسلط بیشتر بر مهارتهای تکنیکی را به همراه دارد برای برخی پست­های بازی نه تنها عامل منفی تلقی نمی شود بلکه تأثیر مثبتی روی عملکرد بازیکنان دارد (106).
این نتایج با مطالعه فیگوئیردو و همکاران (2009) از این جهت همراستاست که در هر دو مطالعه تفاوت معنی داری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در عوامل قد، وزن و درصد چربی بدن یافت نشد. اما لگال و همکاران (2008) تفاوت معنی داری در دو عامل قد و وزن بین بازیکنان فرانسوی حرفه ای و آماتور نشان داد. همچنین هانسن و همکاران (1999) تفاوت معنی داری بین بازیکنان نخبه و غیر نخبه در دو عامل قد و وزن یافتند. لذا مطالعات مذکور از نظر تفاوت قد و وزن با این تحقیق در تضاد هستند. البته با توجه به اینکه در مطالعه حاضر گروه نخبه و زیرنخبه مقایسه شدند قابل پیش بینی است که تفاوت به اندازه تحقیقات ذکر شده که در آنها گروه ­های نخبه و غیر نخبه مقایسه شده اند نباشد.
نتایج مطالعه استوجیچ (2004) نشان می­دهد که تفاوت معنی داری بین قد، وزن و درصد چربی بدن بازیکنان نخبه و غیر نخبه وجود ندارد که با مطالعه حاضر مشابه است. اما در مطالعه ای که حضیر (2010) روی فوتبالیست­های ترکیه ای انجام داد بازیکنان سوپر لیگ ترکیه قد مشابهی با بازیکنان دسته اول داشتند اما وزن آنها بیشتر بود. که از لحاظ عامل قد نتیجه مشابه با این تحقیق بود اما در مورد وزن نتایج متفاوتی با تحقیق حاضر به دست آمد.
در مطالعه ای که بهپور و همکاران (1380) بر روی دانش آموزان مقطع متوسطه انجام دادند ضخامت زیر جلدی در نواحی جلو بازو، پشت بازو، تحت کتفی و فوق خاری به ترتیب 4.21، 7.89، 9.22 و 8.20 بود. این اندازه­ها در تحقیق حاضر در مورد گروه نخبه به ترتیب 4.08، 7.50، 7.54 و 8.85 و برای گروه زیر نخبه به ترتیب 4.11، 8.00، 8.40 و 9.29 بود. همانطور که مشاهده می­ شود نتایج در اندازه­ های جلو بازو و پشت بازو مشابه است. اما تفاوت زیادی در دو ناحیه دیگر دیده می­ شود. با توجه به اینکه مطالعه مذکور در شهرستان فارسان و مطالعه حاضر در استان تهران انجام شده اند بخشی از تفاوت به تفاوت­های بومی و منطقه ای مربوط می­ شود. ضمن اینکه آزمودنی­های حاضر در تحقیق بهپور و همکاران (1380) مبتدی و در دامنه سنی 14 تا 18 سال بوده و با آزمودنی­های تحقیق حاضر تفاوت­هایی دارند.

<![CDATA[

۷۴٫۱۴

۳٫۶۶۲

۴

۴۵۴/۰

۴۰-۳۰

۳۱

۵۹٫۴۵

۵۰-۴۰

۴۰

۵۴٫۷۴

۶۰-۵۰

۱۸

۶۰٫۱۷

بالای۶۰

۱۷

۶۵٫۰۹

کل

۱۲۰

فصل پنجم
نتیجه گیری وپیشنهادات
مقدمه
در پایان هر فعالیت تحقیقی محقق پس از آزمون فرضیات، می بایستی نتایج کار را ارائه دهد. نتایج حاصل از فرضیات نیز پایه هایی هستند که پیشنهادات بر اساس آن شکل می گیرند. بنابراین یکی از قسمت های مهم تحقیق که در واقع می تواند راهی برای تبدیل نظریات به عمل برای موفقیت در آینده باشد، نتیجه گیری صحیح و پیشنهادات مربوط و مناسب است. نتیجه گیری هایی که بر اساس تحلیل‌های صحیح ارائه شده باشد می تواند مشکلات موجود بر سر راه سازمان را که تحقیق به آن منظور طراحی شده است را برطرف کند.
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در این فصل به بیان خلاصه ای از نتایج بدست آمده از آزمون فرضیات تحقیق پرداخته خواهد شد و ضمن بیان محدودیت های پژوهش و با توجه به نتایج بدست آمده و تجربیات حاصل از انجام پژوهش، پیشنهادهایی برای محققین آینده که علاقمند به پژوهش در این زمینه هستند، ارائه خواهد شد.
۵-۱- فرایند تحقیق
تحقیق حاضر تحت عنوان جایگاه فرش دستباف ایران در بازارهای جهانی و شناسایی عوامل توسعه بازار می باشد.. این پژوهش درصدد شناخت جایگاه فرش دست باف و شناسایی و مقایسه عوامل توسعه بازار برای رتبه بندی آنها می باشد. در فصل اول، مساله تحقیق، اهداف و فرضیات تحقیق معرفی گردید. در فصل دوم، کلیات تحقیق، مبانی نظری تحقیق ارائه، بررسی جایگاه فرش دستباف و همچنین تحقیقات قبلی انجام شده در زمینه موضوع تحقیق به اختصار توضیح داده شد. در فصل سوم، روش تحقیق شامل جامعه آماری،روش تعیین نمونه، ابزار جمع آوری داده ها و همچنین روش های آماری مورد استفاده برای تحلیل اطلاعات اراده گردید. در فصل چهارم به توصیف و تحلیل داده های جمع آوری شده با بهره گرفتن از نرم افزار spss پرداخته شده است. در این فصل نتیجه گیری و پیشنهادات ارائه می گردد.
تحقیق حاضر دارای ۵ فر ضیه است که در سطح ۹۵ درصد مورد آزمون قرار گرفت نتایج بیانگر تائید فرضیه تحقیق است. در ادامه ابتدا نتایج تحقیق و سپس نتیجه گیری بیان گردیده است و در نهایت پیشنهادات و محدودیت های تحقیق ذکر گردیده است.
۵-۲- نتیجه گیری
۵-۲-۱- نتایج فرضیات
در زیر به بررسی هر یک از فرضیات تحقیق و نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آنها پرداخته می شود.
۵-۲-۱-۱- فرضیه اول
نتایج آزمون t در جدول (۴-۱۲) نشان می دهد که سطح معنی دار آزمون مقایسه سوالات در مقایسه با عدد ۳(حد متوسط) برابر ( ۰۰۰/۰ ) بدست آمده که کمتر از ۰۵/۰ است بدین معنا که همه این عوامل از حد متوسط بیشتر هستند و از نظر آماری تایید می شود که پاسخ دهندگان اهمیت سوالات را از حد متوسط بسیار بالاتر می دانند پس عامل کلی تحقیق از دید پاسخ دهندگان دارای اهمیت می باشد. به عبارتی کلیه زیر عامل های شناسنامه دار کردن دارای اهمیت معناداری هستند.
فرضیه اول این گونه مطرح شد که شناسنامه دار کردن فرش ارتباط مثبتی با توسعه بازار فرش دستباف دارد.
با توجه به خروجی آزمون، در جدول(۵-۱) مقدار آماره t برابر ۴٫۹۵۴ می باشد و از آنجایی که مقدار سطح معنی دار ۰۰/۰ است و کمتر از ۰۵/۰ بدست آمده بیانگر آن است که فرضیه اول پژوهش تایید می گردد یعنی شناسنامه دار کردن فرش دستباف سبب توسعه بازار فرش دستباف می گردد.
۵-۲-۱-۲- فرضیه دوم
نتایج آزمون t در جدول (۴-۱۴) نشان می دهد که سطح معنی دار آزمون مقایسه سوالات در مقایسه با عدد ۳(حد متوسط) برابر ( ۰۰۰/۰ ) بدست آمده که کمتر از ۰۵/۰ است بدین معنا که همه این عوامل از حد متوسط بیشتر هستند و از نظر آماری تایید می شود که پاسخ دهندگان اهمیت سوالات را از حد متوسط بسیار بالاتر می دانند پس عامل کلی تحقیق از دید پاسخ دهندگان دارای اهمیت می باشد. به عبارتی کلیه زیر عامل های تبلیغات دارای اهمیت معناداری هستند.
فرضیه دوم این گونه مطرح شد که افزایش تبلیغات رابطه مثبتی با توسعه بازار فرش دستباف دارد.
با توجه به خروجی آزمون، در جدول(۵-۱) مقدار آماره t برابر ۳۵٫۳۳۷ می باشد و از آنجایی که مقدار سطح معنی دار ۰۰/۰ است و کمتر از ۰۵/۰ بدست آمده بیانگر آن است که فرضیه دوم پژوهش تایید می گردد. یعنی افزایش تبلیغات فرش دستباف سبب توسعه بازار فرش دستباف می گردد.
. ۵-۲-۱-۳- فرضیه سوم
نتایج آزمون t در جدول (۴-۱۶) نشان می دهد که سطح معنی دار آزمون مقایسه سوالات در مقایسه با عدد ۳(حد متوسط) برابر ( ۰۰۰/۰ ) بدست آمده که کمتر از ۰۵/۰ است بدین معنا که همه این عوامل از حد متوسط بیشتر هستند و از نظر آماری تایید می شود که پاسخ دهندگان اهمیت سوالات را از حد متوسط بسیار بالاتر می دانند پس عامل کلی تحقیق از دید پاسخ دهندگان دارای اهمیت می باشد. به عبارتی کلیه زیر عامل های شناسایی خواسته های مصرف کنندگان دارای اهمیت معناداری هستند.
فرضیه سوم این گونه مطرح شد که شناسایی خواسته های مصرف کنندگان یا خریداران رابطه مثبتی با توسعه بازار فرش دستباف دارد.]]
>

-

-

۲-۱۳- طرح منطقی کردن نرخ سود تسهیلات بانکی
از جمله موارد نادر در قوانین و مقررات کشور موضوع کاهش نرخ حاشیه سود بانکی را مد نظر قرار می دهد, طرح منطقی کردن نرخ سود تسهیلات بانکی است که دلیل ارائه “طرح منطقی کردن نرخ سود تسهیلات بانکی” توسط مجلس شورای اسلامی چنین عنوان می شود:
“درسال های اخیر, یکی از عمده ترین گلایه های تولید کنندگان و علاقمندان به سرمایه گذاری در ایران, بالا بودن نرخ سود تسهیلات بوده است.
امرزوه در اقتصادجهانی عصر نرخ های بهره بانکی و تورم دو رقمی سپری شده و تولید کنندگان دراغلب کشورهای جهان سوم و رقبای منطقه ای و جهانی کشورمان, با نرخ های سود تک رقمی وام می گیرند و سرمایه گذاری می کنند. این مسئله باعث شده تا تولید کنندگان ایرانی در عرصه های داخلی و بین المللی از قدرت رقابتی کمتری نسبت به رقبای خارجی خود برخوردار باشند.
شدت فشاری که تولید کنندگان ایرانی از این بابت متحمل می شوند وقتی روشن تر می شود که در نظر بگیریم در سال های اخیر همه سیاست های اقتصادی کشور به سمت کاهش تعرفه های وارداتی و مواجهه تولید کنندگان داخلی با ورود محصولات رقیب خارجی در بازار کشور بوده است.”
۲-۱۳-۱- استدلال مخالفان طرح
از نظر تهیه کنندگان این طرح مهم ترین استدلال مخالفان کاهش نرخ سود بانکی, بالا بودن نرخ تورم و نگرانی از فرار سپرده ها از بانک ها از یک سو و افزایش متقاضیان دریافت تسهیلات بانکی و تشدید رانت دستیابی به تسهیلات به نسبت ارزان قیمت بانک ها است.
در حالی که موافقان طرح ایرادات وارده را چنین پاسخ می دهند:
اولا تحقیقات موجودنشان می دهد با وجودی که میزان سود واقعی بانک ها به سپرده های مدت دارد (تفاوت نرخ سود پرداختی و نرخ تورم), طی ۲۰ سال گذشته, تقریبا همیشه منفی بوده است ولی هر سال میزان سپرده های مدت دار در بانک ها رشد کرده است و در نتیجه, میزان سپرده‌های بانکی در ایران, بیشتر تابعی از ریسک اندک و سود تضمین شده معاف از مالیات آنها است تا نرخ سود بانکی
البته مخالفان این طرح دلیل رشد حجم سپرده های دت دار طی این مدت را رشد نقدینگی قلمداد می کنند که این نقدینگی جایی غیر از بانک برای رفتن ندارد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ثانیا عدم توان بانک‌ها به پاسخ‌گویی به خیل متقاضیان تسهیلات برای سرمایه‌گذاری‌های تولیدی، بیشتر به ضعف ساز و کارهای بررسی طرح‌های رسیده، پرداخت تسهیلات و نظارت بر مصرف صحیح آنها در بانک‌های داخلی است که باید اصلاح شود و استدلال افزایش متقاضیان تسهیلات یا تشدی رانت برای دریافت‌کنندگان تسهیلات از بانک‌ها، برای مخالفت با کاهش نرخ سود بانکی، موجه نیست.
۲-۱۲-۲- موضوع طرح
ماده واحده- دولت موظف است طی دوره زمانی ۱۸ ماهه از تاریخ تصویب این قانون نسبت به کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی (اعم از بانک‌های دولتی یا خصوصی) اقدام کند به نحوی که در خاتمه مدت ۵/۴٪ از نرخ سود متوسط تسهیلات کاسته شود.
تبصره۱- به منظور متعادل نمودن نرخ تورم متناسب با نرخ سود تسهیلات با هدف حمایت از سیاست‌ فوق، دولت موظف است با اصلاح نظام بودجه‌ریزی طی دو سال هم زمان با اجرای ماده واحده مزبور، مبلغ ۲۰۰۰۰میلیارد ریال از کسری بودجه را با حذف ردیف‌های زاید از قانون بودجه سالانه بکاهد.
تبصره۲- دولت موظف است با اصلاحات ساختاری و افزایش بهره‌وری نظام بانکی به نحوی اقدام کند که برای ۱۸ ماهه دوم پس از اجرای ماده احده فوق امکان کاهش نرخ سود تسهیلات و نرخ سود سپرده به طور متوسط تا ۴٪ فراهم شود.
تبصره۳- وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف است، هر سه ماه یک بار گزارش مربوط به نحوه اجرای این قانون را به مجلس شورای اسلامی اعلام کند.
۲-۱۴- میزان توانایی بانک‌ها در تعیین نرخ حاشیه سود بانکی
همانگونه که به صورت تفصیلی در فصو آتی ذکر خواهد ش، نحوه محاسبه نرخ حاشیه سود بانکی عبارت است از:
نسبت سپرده‌های نوعی به کل سپرده‌ها نرخ سود مربوطه * نسبت تسهیلات نوعی به کل تسهیلات نرخ سود مربوطه= نرخ حاشیه سود بانکی
می‌خواهیم نشان دهیم، با وجود تعیین نرخ سود از طرف بانک مرکزی (شورای پول و اعتبار) بانک‌ها چگونه می‌توانند نرخ حاشیه سود بانکی خود را تعیین کنند و اینکه، چرا نرخ حاشیه سود بانکی متفاوتی دارند.
در فرمول ارائه شده فوق، چهار بخش وجود دارد که نحوه اثرگذاری بانک بر روی نرخ حاشیه سود از طریق آنها بدین منوال است:
نرخ‌های سود مربوط به سپرده‌ها وتسهیلات: با عنایت به اینکه، نرخ‌های سود اعلام شده از طرف شورای پول و اعتبار معمولا بصورت حداقل و حداکثر تعیین می‌شوند و نه دقیقاً یک نرخ سود معین، از این رو، بانک‌ها بسته به شرایط خود، می‌توانند نرخ‌های سود متفاوتی بر روی سپرده‌ها و تسهیلات خود اعمال کنند.
نسبت تسهیلات نوعی تسهیلات اعطایی: با عنایت به تبصره ماده ۳ قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب ۸/۶/۱۳۶۲ مجلس شورای اسلامی، بانک‌ها در تخصیصض نسبت تسهیلات خود به انواع سرمایه گذاری‌ها آزاد می‌باشند. بنابراین، نمی‌توان بانک را به ارائه نوع خاصی از تسهیلات واداشت. به همین جهت بانک از این ابزار استفاده کرده و با ارائه نسبت بالایی از تسهیلات خود به عقود مشارکتی، که هیچگونه نرخ سود حداقل و حداکثری برای آنها مترتب نیست، تا هر جایی که بتوانند نرخ حاشیه سود خود را افزایش می‌دهند. که این نیز، یکی دیگر از اهرم‌های اثرگذار بانک‌ها بر روی نرخ حاشیه سود بانکی است.
نسبت سپرده‌های نوعی به کل سپرده‌ها: با توجه به ماده ۶ قانون عملیات بانکی بدون ربا بانک‌ها می‌توانند، به منظور جذب و تجهیز سپرده‌ها، با اتخاذ روش‌های تشویقی، از امتیازاتی از قبیل اعطای جوایز غیر ثابت نقدی و یا جنسی برای سپرده‌های قرض‌الحسنه، تخفیف و یا معافیت سپرده‌گذاران از پرداخت کارمزد یا حق‌الوکاله و دادن حق تقدم به سپرده‌گذاران برای استفاده از تسهیلات اعطایی بانک‌ها برای جذب سپرده‌های جذاب‌تر (که معمولا سپرده‌های کوتاه مدت کمتر از یک سال و بلند مدت ۵ ساله است) استفاده کنند. از ین رو، بانک‌ها از این ابزار نیز بهره می‌گیرند و بر روی نرخ حاشیه سود بانکی تاثیر می‌گذارند.
در نتیجه با بررسی اجزای نرخ حاشیه سود بانکی، به این نتیجه می رسیم که، با وجود تعیین حداقل و حداکثر برای نرخ‌های سود بانکی از طرف بانک مرکزی، بانک‌ها باز قدرت تعیین نرخ حاشیه سود بانکی را دارند.
۲-۱۵ بررسی‌های تجربی و پیشینه تحقیق
مطالعه تجربیات کشورهای مختلف، در مواجهه با مسائل متنوع اقتصادی، می‌تواند نکات آموزنده بسیاری به ارمغان بیاورد. مطالعه عوامل موثر بر نرخ حاشیه سود بانکی نیز از این قاعده مستثنی نیست. از این رو در این فصل با بررسی تفصیلی مطالعات صورت گرفته بر روی نرخ حاشیه سود، سعی در شناسائی عوامل موثر بر آن، بصورت تجربی داریم. بصورت حتم، بسیاری از عوامل موثر بسته به شرایط اقتصادی هر کشوری از درجه قوتی برخوردار خواهند بود. از این رو، انتظار نمی‌رود که متغیرهای اثرگذار در تمامی مطالعات صورت گرفته مورد تائید یا رد قرار گرفته باشند. ولی اگر متغیرهای اثرگذار در تمامی مطالعات صورت گرفته، رابطه معناداری با نرخ حاشیه سود از خود نشان می‌ دهد، می‌تواند بعنوان گواهی براهمیت بسزای آن در تفسیر تغییرات نرخ حاشیه سود بانکی باشد. به عبارت دیگر، با توجه به این که در مرور ادبیات نظری موضوع با عنایت به تئوری‌های اقتصادی، عوامل موثر بر نرخ حاشیه سود بانکی یعنی نرخ ذخیره قانونی، نرخ تنزیل مجدد، تورم، ثبات اقتصادی، مطالبات معوق و رشد اقتصادی و نحوه اثرگذاری آنها بر روی حاشیه سود بانکی شناسایی شد، می‌خواهیم در این فصل به صورت تجربی به دنبال پاسخ‌گویی به سوال تحقیق باشیم که عبارت است از اینکه چه عواملی بر حاشیه سود بانکی موثرند و کدامیک از این عوامل از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. به این ترتیب که با مطالعه بررسی‌های صورت گرفته بر روی کشورهای مختلف، آیا فرضیات تحقیق ما پذیرفته می‌شوند یا رد می‌شوند. به علاوه به صورت ضمنی، نحوه بررسی موضوع توسط این محققان به لحاظ روش‌شناسی هم مورد توجه قرار می‌گیرد. بررسی این مطالعات به نوعی بلوغ تدریجی روش‌های بررسی را نشان می‌دهد که باعث می‌شود در نهایت کامل‌ترین الگو و روش‌شناسی انتخاب شود.
شایان ذکر است که مبانی نظری موضوع و استخراج الگوی مبتنی بر اقتصاد خرد مطالعه که مبنای اکثر کارهای تجربی صورت گرفته در این بخش است، در فصل چهارم به تفصیل تشریح خواهد شد. از آنجائی که مطالعه جامعی در موردعوامل اثرگذار بر نرخ حاشیه سود بانکی در داخل کشور صورت نگرفته است به مروری مختصر برمطالعات صورت گرفته در خارج از کشور می‌پردازیم. اما از مطالعات مرتبط به موضوع که در داخل کشور به آن پرداخته شده است، طرح منطقی کردن نرخ حاشیه سود بانکی است که توسط مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی صورت گرفته است و به عنوان یک مطالعه داخلی به آن پرداخته می‌شود.
۲-۱۵-۱- مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (۱۳۸۳)
دراین مطالعه با بهره گرفتن از یک رابطه حسابداری، به محاسبه نرخ حاشیه سود بانکی در قالب سناریو‌های مختلف پرداخته شده است. چرا که واقعیت آن است که حجم قابل ملاحظه‌ای از کل سپرده های بخش خصوصی در کشور، مربوط به سپرده‌های دیداری، قرض‌الحسنه و متفرقه است که بانک‌ها هیچ‌گونه سودی برای آنها نمی‌پردازند، این در حالی است که بانک‌ها از این سپرده‌ها جهت اعطای تسهیلات استفاده می‌کنند. بنابراین، به نظر می‌رسد لحاظ اینگونه سپرده‌ها جهت محاسبه نرخ واقعی حاشیه سود بانکی ضروری باشد. اما از آنجائی که بانک‌ها معمولاً در قبال سپرده‌های پس‌انداز قرض‌الحسنه تکالیفی برای پرداخت وام‌های قرض‌الحسنه بر عهده دارند، لذا در حالت‌های دیگر میانگین وزنی سود سپرده‌ها با احتساب سپرده های دیداری و متفرقه به صورت جداگانه مورد محاسبه قرار گفته است. با احتساب سپرده‌های دیداری در محاسبه میانگین وزنی میزان سود با توجه به سهم بالای این سپرده‌ها از مجموع سپرده‌های بخش خصوصی، نتایج محاسبات به کلی تغییر می‌کند و سبب می‌شود که نرخ متوسط حاشیه سود بانکی در سال‌های ۸۲-۱۳۷۳ از ۶۷/۴ درصد به ۴۸/۱۰ درصد و با احتساب سپرده‌های متفرقه به ۰۴/۱۱ درصد افزایش یابد. (جزئیات کامل محاسبه نرخ حاشیه سود بانکی تحت عنوان سناریوهای محاسبه این نرخ، در فصل چهارم به تفصیل بیان می‌شود و در قالب جدولی جهت مقایسه این نرخ‌ها ارائه می‌گردد).
در این بررسی چنین عنوان می‌شود که در کشورهای در حال توسعه مهم‌ترین دلایل بالا بودن نرخ حاشیه سود بانکی عبارتند از:
حجم بالای نقدینگی
بالا بودن سطح سپرده‌های قانونی نزد بانک مرکزی
عدم وجود بیمه سپرده های بانکی
وجود هزینه‌های غیر مالی بالا
وجود نرخ‌های تورم بالا
و نیز در این بررسی، بدون اشاره به مطالعه خاصی که د راین مورد صورت گرفته باشد (و ظاهراً به صورت تجربی) عوامل موثر بر نرخ حاشیه سود بانکی در ایران بدین صورت عنوان می‌گردد:
هزینه‌های عملیاتی غیر ضروری در بانک‌ها
ذخیره قانونی
سپرده‌های دولت نزد بانک‌ها
اضافه برداشت بانک‌ها از بانک مرکزی
نسبت سپرده‌های مدت‌دار به سپرده‌های دیداری
نرخ تورم
تسهیلات تکلیفی و اعتبارات بخش دولتی
اعمال محدودیت‌ها و سقف‌های اعتباری
در پایان به عنوان نتیجه‌گیری چنین بیان می‌شود که مهم‌ترین دلیل بالا بودن نرخ حاشیه سود بانکی، بالا بودن انتظارات بانک‌ها از سهم سود اکتسابی است که به سپرده‌ گذاران یا دریافت کنندگان تسهیلات اثر منفی می‌گذارد. به عنوان توصیه سیاستی نیز، کاهش نرخ حاشیه سود بانکی از طریق کاهش نرخ سود تسهیلات و نه نرخ سود سپرده‌ها تجویز شده است که با ملزم کردن بانک‌ها به عملکرد کاراتر تحقق می‌پذیرد.
۲-۱۵-۲- آفاناسیف و ویلالاسر^[۱۲] (۲۰۰۵)
در این تحقیق، رفتار نرخ حاشیه سود بانکی در کشور برزیل مورد بررسی قرار می‌گیرد. بررسی رفتار این نرخ دو حقیقت را آشکار می‌سازد؛ اول اینکه، افت قابل ملاحظه در میانگین نرخ ‌های حاشیه سود از حدود سال ۱۹۹۹ رخ داده است و تا سال ۲۰۰۲ ادامه دارد. دوم اینکه تفاوت‌های شدید و پایدار بین بانک‌ها در این نرخ مشاهده می‌شود. محققان از تکنیک داده‌های تلفیقی برای بررسی عوامل موثر بر نرخ حاشیه استفاده کرده‌اند. سوال اساسی‌ای که مطالعه حاضر در پی پاسخ به آن می‌باشد این است که چه عواملی تاثیر مشخص و معناداری روی این نرخ دارند؟ یک روش دو مرحله‌ای که توسط هو و ساندرز^[۱۳] بسط داده شده است، جهت اندازه‌گیری ارتباط عوامل اقتصاد خرد و اقتصاد کلان بانرخ حاشیه سود بکار گرفته شده است.

هزینه‌های آموزشی

فروش‌ها (فاکتورهای فروش باستثناى هزینه ای صرف شده)

میانگین تعداد کارکنان تمام وقت در سال

حساسیت فقدان^[۵۸] (تاثیر روی سود اگر ۱۰ نفر شرکت را ترک کنند)

هزینه‌های بیرونی‌(پرداختها به تامین کنندگان خارج از شرکت)

پایداری مالی^[۵۹] (توانایی سازمان برای پرداخت بلند مدت بدهی)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سرمایه فردی (کل تعداد سال‌هایی که تمامی افراد درآمد زا مشغول به کار بوده‌اند)

افراد درآمدزا (افرادی که در طراحی، تولید، فرایند و آماده سازی محصول مورد تقاضای مشتری دخیل هستند)

سطح تحصیلات

ارزش افزوده به ازاء هر فرد درآمد زا

ذخیره نقدینگی^[۶۰] (تعداد ماه هایی که پول برای سازمان باقی می ماند اگر هیچ قراردادی بسته نشود)

ارزش افزوده به ازاء هر کارمند

هزینه‌های داخلی (هزینه‌های محاسبه شده پرسنل و هزینه‌های محاسبه شده‌ای که نیازمند پرداخت از جانب شرکت نمی‌باشد)

ارزش افزوده (هزینه‌های عملیاتی قبل از تخصیص + هزینه‌های نیروى کارگرى و اجاره.

اگرچه روش برگه متوازن نامحسوس آنگونه که ایجاد کنندگان آن انتظار داشتند توسط شرکت‌های سوئدی مورد پذیرش قرار نگرفت اما مباحثی که بدنبال ارائه این روش صورت گرفت بدون تردید تاثیر زیادی را روی بسیاری از شرکت‌های سوئدی که شاخص‌های غیر مالی را در گزارشات سالانه خود می‌آورند و همچنین مجلات و مراکز تحقیقاتی گذاشت (رودو و للیارت، ۲۰۰۲). مطالعات مختلف نشان داد که شرکت‌ها با وسعتی روبه افزایش اطلاعات مربوط به سرمایه فکری را در گزارشات سالیانه خود آورده اند. گرایش گزارش‌دهی سرمایه فکری میان شرکت‌ها افزایش یافته و آنها تمایل دارند این اطلاعات را در گزارش‌های سالیانه افزایش دهند. با این وجود این مدل همانند بسیاری از مدل‌های دیگر بر اساس سنجه‌های کیفی بوده و توانایی کمی‌کردن ارزش واقعی سرمایه فکری را ندارد. (رودو و للیارت، ۲۰۰۲،۳۳۶)
۲-۱-۹-۳ مدل کارت امتیازی متوازن^[۶۱]
در سال ۱۹۹۲، کارت امتیازی متوازن به وسیله روبرت کاپلان به‌عنوان ابزار نشان‌دهنده و تحلیل‌کننده اهداف و آرمان‌های سازمان ابداع شد و در سال ۱۹۹۶ توسط وی و نورتون توسعه یافت. این روش تاکنون در بسیاری از سازمان‌های بزرگ مورد استفاده قرار گرفته‌است و امروزه نیز از این روش در ارزیابی سرمایه فکری استفاده می‌شود. در دهه گذشته، این رویکرد از چارچوبی برای اندازه‌گیری به ابزاری برای اجرای استراتژی تبدیل شده‌است. روش نامبرده مجموعه‌ای از روابط علت و معلولی را میان سنجه‌های خروجی و محرک‌های عملکردی در چهار دسـته زیر نــمایش می‌دهد (پیترانتونیو ، ۲۰۰۷، استارویک و مار، ۲۰۰۳):
یادگیری و رشد: توانایی بهبود و ایجاد ارزش برای مثال درصد فروش‌های ناشی از محصولات جدید.
کارایی در فرآیندهای تجاری: در چه چیزهایی ما باید برتری داشته باشیم برای مثال طول مدت فرآیندها و سطح اتلاف.
رضایت مشتری :مشتریان چه تصوری نسبت به ما دارند برای مثال قیمت در مقایسه با رقبا و درجه بندی محصولات.
نتایج مالی و اقتصادی: چگونگی رفتار با سهامداران برای مثال جریان نقدینگی و سودآورى.
این روش سپس یک چارچوب چند بعدی را ایجاد می‌کند که در آن بر ارتباطات بالقوه‌ای که میان اهداف، ابتکارات و عملکردهای یک سازمان وجود دارد تأکید شده و یکپارچه می‌شوند (رمضان، مجید،۱۳۹۰، ۱۰۵به نفل از پیترانتونیو، ۲۰۰۷).
۲-۱-۹-۴ هدایت‌گر اسکاندیا
اسکاندیا به‌عنوان اولین شرکت بزرگی است که به‌درستی در جهت اندازه‌گیری دارایی‌های دانشی گام بر‌داشت (بونتیس، ۲۰۰۱). این شرکت اولین گزارش سرمایه فکری خود را در سال ۱۹۸۵ منتشر کرد و در سال ۱۹۹۴ اولین شرکتی بود که گزارش سرمایه فکری را به‌صورت ضمیمه به همراه گزارش مالی به سهامداران شرکت ارائه نمود .دیگر شرکت‌ها همانند شرکت نوآوری‌های شیمیایی دوو در ارزش‌گذاری فرایند تحقیق و توسعه و اختراع به‌طور کامل از مدل درک چند بعدی ارزش سازمانی اسکاندیا استفاده می‌نمودند. اسکاندیا به منظور اندازه‌گیری ارزش بازار، پیشنهاد نمود ارزش بازاری به دو بخش سرمایه مالی و سرمایه فکری تقسیم بندی شود (مار، چیوما و نیلی، ۲۰۰۴). مولفه‌های سرمایه فکری به دو زیر مولفه سرمایه انسانی و دیگر دارایی‌های ناملموس که در سازمان جاگرفته و سرمایه ساختاری نام گرفته‌است، تقسیم بندی می‌شود. سرمایه ساختاری خود به دو زیر مولفه سرمایه مشتری (برای مثال ارزش ارتباطات مشتریان) و سرمایه سازمانی تقسیم می‌شود. در نهایت سرمایه سازمانی به دو زیر مولفه سرمایه فرایند (مرتبط با رویه‌ها و جریانات عادى و دایمى کاری موجود در فرآیندهای داخلی سازمان) و سرمایه نوآوری که نشان‌دهنده توانمندسازهای نوآوری در فرآیندها و محصولات است تقسیم می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت در رویکرد اسکاندیا، سرمایه فکری به چهار مولفه تقسیم می‌شود: سرمایه انسانی، سرمایه مشتری، سرمایه فرایند و سرمایه نوآوری (شکل شماره ۲-۵)
.
سرمایه انسانی به‌صورت ترکیبی از دانش، مهارت، ابتکار و توانایی کارکنان فردی سازمان برای انجام وظایف تعریف می‌شود (بونتیس، ۲۰۰۱). آن همچنین شامل ارزش‌ها، فرهنگ و جوسازمانی نیز می‌شود. یک شرکت نمی‌تواند مالک سرمایه انسانی باشد .سرمایه ساختاری سخت‌افزار، نرم‌افزار، پایگاه‌های داده، ساختار سازمانی، حق انحصارى اختراع، علامت‌های تجاری و دیگر قابلیت‌های سازمانی به منظور پشتیبانی از بهره‌وری می‌باشد. به‌عبارتی دیگر، هر آن‌چه که در شرکت باقی می‌ماند، زمانی که کارکنان به منزل می‌روند. سرمایه ساختاری همچنین فراهم کننده سرمایه مشتری و ارتباطات توسعه داده شده با مشتریان کلیدی است. برخلاف سرمایه انسانی، شرکت می‌تواند مالک سرمایه ساختاری بوده و به تجارت آن بپردازد. سرمایه فکری برابر است با مجموع سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری. در واقع سرمایه فکری در بر‌گیرنده تجارب کاربردی، فناوری سازمانی، ارتباطات مشتری و مهارت‌های حرفه‌ای است که برای اسکاندیا یک مزیت رقابتی در بازار ایجاد نموده‌است. در مجموع، طرح ارزش اسکاندیا شامل هر دو جنبه مالی و غیرمالی است که با یکدیگر ترکیب می‌شوند تا ارزش بازاری شرکت را تخمین بزنند. بر طبق دسته‌بندی فوق، اسکاندیا یک ابزار ارزیابی سرمایه فکری با نام هدایت‌گر اسکاندیا توسعه داد. این ابزار شباهت زیادی به مدل کارت امتیازدهی متوازن دارد، اما جنبه انسانی به منظور داشتن ۵ جنبه ارزیابی افزوده شده‌است. مدل هدایتگر اسکاندیا مجموعه‌ای از روش‌های اندازه‌گیری دارایی‌های ناملموس است که توسط ادوینسون در این شرکت طراحی شده‌است. این هدایتگر متشکل از دیدی کل‌نگر از عملکرد و اهداف مورد انتظار است. ساختار هدایتگر اسکاندیا ساده و در عین حال ماهرانه است . (رمضان، مجید،۱۳۹۰، ۱۰۹)
۲-۱-۹-۵ ارزش ناملموس محاسبه شده^[۶۲]